Een wondermiddel uit Duitsland

Een vriend uit Duitsland adviseert mij voor chronische ontstekingen in de mond waterstofperoxide. Ik vertel hem dat dit middel mij ooit in een ver verleden ook is geadviseerd door mijn toenmalige tandarts. ‘Dat kan kloppen’, zegt hij, ‘maar hier hebben zij het opnieuw ontdekt en het is écht een wondermiddel.’ In een groot deel van Europa kun je tegenwoordig zonder paspoort komen maar op medisch gebied blijven grenzen onverminderd voortbestaan. Zowel in België als Duitsland is sprake van een eigen medische cultuur en heuse hypes aldaar dringen niet tot ons door.

In een groot deel van Europa kun je tegenwoordig zonder paspoort komen maar op medisch gebied blijven grenzen onverminderd voortbestaan

Hoe zit het met die herontdekking? In Nederland zal de naam van Josef Pies weinigen in verrukking brengen. Bij Akasha, die zichzelf promoot als uitgever van ‘boeken met levenskracht’, verscheen het enige boek van deze auteur dat in het Nederlands is vertaald: Colloïdaal zilver – Een natuurlijk antibioticum. Over de grens geldt de gepromoveerde celbioloog echter als een vermaard schrijver van bestsellers. Er staan ongeveer tien boeken over gezondheidbevorderende stoffen op zijn naam, die continu herdrukt moeten worden en hoge verkoopcijfers halen. Pies wijdde ook een boek aan waterstofperoxide: Wasserstoffsuperoxid: Natürlich und nebenwirkungsfrei – Gegen Viren und Bakterien – Für Gesundheit, Haushalt und Hygiene.

Ik vrees echter dat de gemiddelde Nederlandse arts hiervan niet bepaald onder de indruk zal zijn. De chemicus Jochen Gartz trad recentelijk in zijn voetspoor en belichtte in zijn boek Wasserstoffperoxid, das vergessene Heilmittel vooral de geschiedenis van waterstofperoxide – ook wel zuurstofwater genoemd – en het kan niet ontkend worden dat deze imposant is. De anorganische verbinding is in 1818 door Louis Jacques Thénard ontdekt en sinds 1880 gebruiken – ook zeer gerenommeerde – artsen waterstofperoxide voor de meest uiteenlopende aandoeningen, maar met name voor de bestrijding van infecties. In korte tijd kreeg het boek van Gartz vier herdrukken. ‘Das vergessene Heilmittel’ waterstofperoxide is inmiddels zelf ook overal in Duitsland te koop.

‘Das vergessene Heilmittel’ waterstofperoxide is inmiddels zelf ook overal in Duitsland te koop

En hoe is in Nederland met waterstofperoxide gesteld? Bij twee drogisterijen klop ik tevergeefs aan, bij de Etos staat er wel een flesje met een 3%-oplossing in de schrappen, maar een oudere verkoopster drukt mij op het hart dat dit middel onder meer bedoeld is voor het verwijderen van vlekken op witte kleren maar beslist níet voor medisch gebruik. Mijn apotheek levert desalniettemin voor een paar euro een zelfs nog iets grotere fles met exact dezelfde oplossing als mondspoelmiddel tegen infecties. Ongetwijfeld had mijn vriend uit Duitsland dit voor ogen.

Verdient waterstofperoxide in Nederland eveneens herwaardering? Ik wend mij tot de Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering der Pharmacie (KNMP) en krijg binnen een etmaal een reactie van communicatieadviseur Judith Bijloos: “Waterstofperoxyde is geen geneesmiddel. Er zijn andere middelen die even goed desinfecterend werken. Nadeel H2O2: bleking van textiel, mogelijkheid van branden op de huid.” Anesthesioloog Catherine de Jong, secretaris van de Vereniging tegen de kwakzalverij, voegt hier aan toe: “Persoonlijk ken ik waterstofperoxide voornamelijk als het favoriete haarbleekmiddel van de heer Wilders.”

Delen