Een zorg: van klein naar groot
Om 15:06 uur krijg ik vanuit het asielzoekerscentrum een appje van Khalid*:
Parwen vroeg mij om jou een vraag te stellen:|
Floris plast veel, soms meer dan 9 keer. Is dit normaal?
Heerlijk, zo’n vraag! En herkenbaar ook: wanneer je als man iets wilt vragen wat mogelijk stom overkomt, leg je deze vraag gewoon in de mond van vrouwlief. Je bent net papa geworden en dan kunnen een paar extra babyboertjes of -scheetjes jou al behoorlijk verontrusten. De zesmaal drie uur kraamzorg waren natuurlijk veel te weinig. Het COA heeft jouw prille gezinnetje bij een paar andere asielzoekers met baby’s geplaatst, maar jullie spreken elkaars taal niet. En je schaamt je ervoor om direct de verloskundige of huisarts op te bellen. Dus krijg ík een appje.
Een baby kan de plas nog niet ophouden. Wanneer Floris op een dag meer dan negen keer plast, is dat geen enkele reden tot zorg. Het liefst zou ik Khalid telefonisch willen geruststellen maar hij spreekt slechts gebrekkig Nederlands en Engels en ik ken geen woord Arabisch. Dus zend ik hem een geruststellend appje, waarvan ik hoop dat dit door Google Translate of een andere vertaal-app in redelijk Arabisch wordt omgezet. Terloops vraag ik nog wel wat voor luiers Floris krijgt: pampers of katoenen luiers? Want hoe wordt het aantal plasjes per dag bijgehouden?
Khalid lijkt zich te schamen voor Parwen: ‘Ik denk dat de stress van de geboorte haar misschien een beetje heeft veranderd (…).’ Ze is erg onzeker en daarom kreeg Khalid het verzoek om mij haar vraag voor te leggen. Uiteraard schrijf ik dat het juist goed is om zorgen met ons te delen. Jonge Nederlandse ouders kunnen immers een beroep doen op hun ouders of vrienden die jonge kinderen hebben. Daarnaast staat er op internet veel bruikbare informatie. Khalid en Parwen komen echter uit Irak en hebben geen familie in Nederland.
Om 23:16 uur – ik wil net gaan slapen – komt er weer een appje van Khalid:
Wat urine betreft, begrijp ik het niet. Het is niet redelijk dat hij 8 keer per uur urineert. Ik denk dat hij een infectie heeft en sinds 15:00 uur heeft hij niet meer geslapen.
De zorgen van Khalid zijn helaas niet af- maar juist toegenomen. Wij wonen 45 kilometer van elkaar. Ik kan dus niet zomaar even langsgaan. Meer dan 9 keer op een dag is natuurlijk iets anders dan 8 keer per uur. Maar als huisarts heb ik nog nooit een blaasontsteking bij pasgeboren jongetjes meegemaakt. Toch ben er niet helemaal gerust op. Heeft Floris koorts? Hoe gaat het met de voeding? Is het kind inmiddels wat minder geel? Wanneer Khalid heel ongerust is, lijkt het mij beter dat hij de verloskundige of dienstdoende huisarts inschakelt. Dat app ik hem.
Ik val in slaap. Wanneer ik rond vijf uur in de ochtend even wakker word, blijkt dat Khalid mij om 0’39 uur een app heeft gestuurd:
Nu slaapt Floris al sinds 15:00 uur. Morgen hebben we een afspraak met de GGD. Ik zal ook proberen contact op te nemen met de verloskundige als het nodig is. Ik maak mij zorgen.
Plots springen bij mij alle lichten op rood. Heeft Floris meer dan negen uur aaneen geslapen? Dat is natuurlijk niet goed! Het is ook in tegenspraak met wat Khalid mij eerder berichtte. Dit kan ik niet zomaar over mij heen laten gaan. Ik loop naar beneden en app dat hij direct medische hulp moet vragen wanneer Floris inderdaad niet meer wakker wordt. Maar ik heb de mail nog niet afgeschreven of ik besluit om hem te bellen. Ook in krom Engels moet het lukken om Khalid de ernst van de situatie in te laten zien. Hier is naar mijn gevoel echt sprake van medische spoed.
Khalid neemt echter niet op. Ik probeer het nog een tweede keer. Opnieuw krijg ik geen gehoor. Zou hij zelf al de verloskundige of huisarts hebben gebeld? Wie weet is Floris in die paar uur dat ik sliep in het ziekenhuis opgenomen? Aan erger durf ik niet te denken. Ik ben er helemaal niet gerust op. Waarom reageert Khalid niet. Pas om 9:22 uur komt het verlossende bericht:
Nee ik bedoelde dat hij al vanaf drie uur wakker was en niet had geslapen, maar hij begon om twaalf uur te slapen.
Later op de ochtend volgt nogmaals een app:
Wij zijn naar de GGD gegaan. Ik heb ook de verloskundige gebeld. We hebben alle vragen gesteld. Floris heeft geen ontsteking. Zij zei dat het goed voor hem is om veel te plassen. Zij zei dat dit normaal is en dat hij soms lange tijd niet slaapt. Onze angst is afgenomen en nu slaapt Floris.
Om redenen van privacy zijn gefingeerde namen gebruikt.
