Er moet beter geluisterd worden naar de RVS

Op skipr las ik een bericht over de evaluatie van het functioneren van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving. De kop van het artikel: ‘RVS moet beter zijn best doen om adviezen uitgevoerd te krijgen.’ De kop boven mijn blog lijkt mij net zo waar.

De evaluatiecommissie beoordeelde de adviezen van de Raad als kwalitatief hoog maar gaf aan dat ze te weinig opgepakt zijn.

Ook werd de Raad door de rijksoverheid te weinig om advies gevraagd. Er wordt zelfs gesteld dat de adviezen in ambtelijk Den Haag met enige terughoudendheid worden benaderd. “Het geeft gedoe, ze komen bovenop het werk en de politieke wind waait nog weleens uit een andere richting dan het advies.” Daarentegen worden ze door het zorgveld gewaardeerd.

De eigen ambitie van de Raad is verschillende perspectieven rondom een onderwerp te laten zien en daarmee ook richting te geven aan beleid en praktijk. Dan moeten die adviezen natuurlijk wel gepaste aandacht krijgen. Ik lees echter verder in het artikel: “Wanneer adviezen concreet zijn en politiek gevoelig liggen, is de ontvankelijkheid bij de beleidsmakers en de politiek beduidend lager, dan wanneer adviezen (…) niet interfereren met bestaand beleid.”

De adviezen van de RVS worden door het zorgveld gewaardeerd

Als tip geeft de evaluatiecommissie aan dat beleidsministeries systematischer betrokken moeten worden. Ze stelt echter meteen ook dat de onafhankelijkheid wel gewaarborgd moet zijn. Ook is de conclusie dat de Raad zich beter moet inspannen om haar adviezen opvolging te laten krijgen.

Als blogger over de zorg heb ik vaak de rapporten van de RVS genoemd. Als burger en als zorgaanbieder herkende ik me er zeer in. In de evaluatie worden enkele rapporten besproken op inhoud en op uitwerking. Op het rapport Verlangen naar samenhang over de waarde van pluriformiteit kwam van meet af aan veel kritiek maar een inhoudelijke kabinetsreactie bleef achterwege. En op Zorgrelatie centraal, waarbij de RVS concludeerde dat de transactie tussen inkoper en aanbieder te dominant is geworden en dat de wensen van patiënten in het gedrang zijn geraakt, werd alleen het advies over meerjarige contracten overgenomen. De stelling dat de zorginkoop moet veranderen en de concrete aanbevelingen die werden gegeven, zijn weggeschoven. Ook was er het rapport Zonder context geen bewijs over de illusie van evidence based medicine. De aanbevelingen gingen over het belang van de specifieke context van de patiënt. Veel lof kwam er vanuit het werkveld maar zoals verwacht kritiek uit het EBP-veld.

De aanbevelingen over de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen werden als beste opgevolgd. Een essay, genaamd De zorgstelselcompetitie is duidelijk prikkelend te noemen want het laat zien dat het Nederlandse zorgstelsel wisselend scoort op internationale ranglijsten. Wat daarmee gebeurd is?

Er zijn weinig Kamervragen gesteld over de adviezen. De kosten die gemoeid zijn met de RVS zijn inzichtelijk gemaakt en deze zijn niet gering. Misschien een reden te meer om de adviezen goede opvolging te geven en niet onder te waarderen wanneer de inhoud niet meteen bevalt. Dat daar geen dringende aanbevelingen voor zijn gedaan is een gemiste kans.

Delen