Flamboyant in de krant

Rick Kempener is zesdejaarsstudent diergeneeskunde.

Er zijn van die ochtenden dat het vrolijke gekwetter van vogels klinkt als een groep vrouwen die, op de terugweg van de Huishoudbeurs, Gerard Joling tegenkomen. Strompelend naar de douche keren herinneringen aan een – nu al fenomenaal – gala langzaam terug in mijn gedachten. Een uit- gelaten menigte op een schitterende locatie, kekke kerels in strakke rokken met aan hun zijde parmantige dames in lange jurken die het ritme van de muziek volgen als een deinend bootje op de Noordzee. Het was een mooi feest, over 10 minuten de eerste patiënt.

‘Wild bacchanaal in luxe feestboerderij’ kopt een dag later de meest gelezen krant in Nederland. De op zijn zachtst gezegd dubieuze berichtgeving in de media gaat als een lopend vuurtje rond onder de studenten. Geschreven wordt er over gefrustreerd ambulancepersoneel dat twee onwel geworden mensen afvoerde, een gesloopt toilet en een spiegelgladde vloer door een overvloed aan braaksel. De berichtgeving wordt al snel overgenomen door andere populaire en lokale media. Wie deze dag op zoek is naar sensatie vindt een veterinair student afgeschilderd als een bezopen hooligan.

Wellicht heeft iemand zich gedragen als een 14-jarige die voor het eerst op een klassenfuif is, maar als dit feest nieuwswaardig was, dan verdient menig studentenleven een tiendelige kroniek. Of het nu populisme of indolente paginavulling is, ook ik betrap mezelf die avond, na een drukke dag als co-schapper, op een zoektocht naar dit simpel vermaak. Gedachteloos zit ik te scrollen door de reacties op het bericht over ons gala op GeenStijl. Voornamelijk gebrabbel vol spelfouten over studenten die belastinggeld verkwisten tot ik de reactie van Harry59 tegenkom. Eén reactie, één anoniem berichtje dat blijft rondstruinen in mijn gedachten. De wijze woorden: ‘En dit volk gaat dan later voor een hoop geld je cavia castreren…’