Frans Leicher 1949-2014
Op 15 oktober overleed Frans Gerard Leicher, cardio-thoracaal chirurg uit Hattem. Hij was het grootste deel van zijn carrière verbonden aan de Isala Klinieken in Zwolle, waar hij een van de oprichters en vormgevers van de thoraxchirurgie was.
Tekst: Wout de Bruijne
Een keiharde werker, een tophartchirurg met gouden handen. Het zijn een paar van de kwalificaties die enkele voormalige collega’s van de afgelopen oktober overleden Frans Leicher hem toedichten. Volgens een van hen, hoogleraar vrouwencardiologie Angela Maas, “kon hij succesvol opereren waar anderen geen mogelijkheden meer zagen.”
Maas werkte gedurende lange tijd samen met Leicher in de Isala Klinie-ken in Zwolle, het ziekenhuis waar de cardio-thoracaal chirurg ruim 22 jaar aan verbonden was. In 1988 was hij daar een van de oprichters van de thoraxchirurgie. Dat deed hij onder anderen samen met vakgenoot en goede vriend Max Haalebos.
De twee kenden elkaar van hun studie geneeskunde in Rotterdam. Daarvoor had Frans Leicher nog een jaartje vliegtuigbouwkunde in Delft gestudeerd. Later specialiseerden beide zorgprofessionals zich tot algemeen chirurg. Ook Haalebos geeft hoog op over de kwaliteiten van zijn vroegere kompaan: “Frans was een begenadigd chirurg. Hij was uiterst collegiaal en te allen tijde bereid bij te springen.”
‘Hij wilde vooral zijn vak uitoefenen en dat deed hij fantastisch’
Een stapje extra deed hij volgens Angela Maas ook graag voor zijn patiënten: “Hij ging vaak in het week-end nog even naar het ziekenhuis om
te kijken hoe het met ze ging. Hij was zeer betrokken.” Maas weet ook dat haar voormalige collega weleens botste met zijn omgeving. “Frans was een perfectionist in zijn werk, veeleisend voor zichzelf, maar ook voor zijn professionele omgeving. Hij kon daarin uitgesproken en direct zijn, iets waar niet iedereen van houdt of mee om kan gaan. Maar hij liet anderen altijd in hun waarde en liet mensen niet vallen.”
Maas noemt Leicher een chirurg pur sang, die een enorme hekel had aan bureaucratie en vergadercultuur. “Hij wilde vooral zijn vak uitoefenen en dat deed hij fantastisch. Hij was geliefd bij zijn patiënten en stond bekend om zijn warmte en empathie.”
Naast zijn werk en zijn vrouw en kinderen was (zee)zeilen een grote passie van Frans Leicher. Net als in zijn werk streefde hij ook in de watersport naar perfectie. De houten zeilboot die hij vijf jaar geleden bouwde, voldeed aan de hoogste eisen en werd door hem in topconditie gehouden.
Hij nam op zijn zeiltochten geregeld familie en vrienden mee. Angela Maas: “Hij was een levensgenieter, maar liet anderen er ook graag in delen als hij plezier had.”
Eind mei werd bij Frans Leicher longkanker vastgesteld, nog geen half jaar later overleed hij aan de gevolgen daarvan.
