Fusie?

Wat vinden de Friese burgers ervan als ziekenhuis Tjongerschans juridisch gaat fuseren met MC Leeuwarden? Velen zien ernaar uit, blijkt uit een discussieavond die de raad van bestuur belegde.

De vraag is wat die fusie ze zou gaan opleveren. Eén burger uitte deze wens: “Ik hoop dat de fusie ervoor zorgt dat we één patiëntendossier krijgen”. Daarvoor was een andere beslissing van de Eerste Kamer op 5 mei 2011 nuttiger geweest dan welke fusie dan ook.

Mooi is de positieve reactie op de versnelling van de digitalisering die het bestuur voorstaat: “Het scheelt mij tijd als je niet meer als hartpatiënt elke twee weken naar het ziekenhuis hoeft voor controle. Dan kan dat thuis online. Dan ga je alleen naar een consult als je kastje afwijkingen geeft.” Die begrijpt het. Maar vraagt dit om een fusie, of om andere prioritering in investeringen?

Vraagt dit om een fusie of om andere prioritering in investeringen?

Kritische geluiden waren er ook. Bijvoorbeeld van de man die erop wijst dat tien jaar geleden ook al een fusiepoging is gedaan, maar dat die is mislukt. Hij verwacht dat er weer veel tijd en geld in de fusiepoging wordt gestoken, met een zeer onzekere uitkomst. Een begrijpelijke angst. Het is alweer drie en een half jaar geleden dat hoogleraar marktordening in de zorg Marco Varkevisser stelde dat voorgenomen fusies niet meer van de grond komen. Als belangrijke oorzaak daarvan noemde hij dat ziekenhuizen zich minder richten op elkaar en meer op andere zorg in hun eigen regio. Dat is nu – met het Integraal Zorgakkoord – meer waar dan toen hij het zei, en wordt zelfs bekrachtigd door het NVZ-dialoogdocument Open ziekenhuizen.

Delen