Geen eenheid
Is het Integraal Zorgakkoord inderdaad historisch, zoals het ministerie van VWS stelt? Tot op zekere hoogte toch wel. Het zet eindelijk de lang verwachte stap voorbij de losse hoofdlijnenakkoorden van de afgelopen jaren. Die hebben hun werk gedaan, maar kenden de voor de hand liggende beperking dat ze geen betrekking hadden op de zorg als geheel, maar op tamelijk los van elkaar functionerende compartimenten van zorg.
Punt is natuurlijk wel dat het akkoord niet echt integraal is. De handtekening van de Landelijke Huisartsen Vereniging ontbreekt. Politiek redacteur Pim van den Dool (NRC) stelde hierop dat de huisartsen nu volkomen geïsoleerd staan. Dat waren veel huisartsen niet met hem eens, maar hij heeft wel een punt. Of ze het akkoord nu tekenen of niet, ze zijn een onderdeel van de zorg en zullen dus de gevolgen gaan merken als de zorg op basis van de uitwerking van het akkoord gaat schuiven. Dit zullen ze niet zonder protest laten gebeuren, maar ze zullen het ook niet massaal frustreren. Daarvoor is hun intrinsieke motivatie om er te zijn voor hun patiënten veel te groot.
‘Niet alle huisartsen weigerden het Integraal Zorgakkoord te ondertekenen’
Bovendien: de huisartsen bestaan niet. InEen, de vereniging van huisartsen- en eerstelijnsorganisaties, tekende het akkoord wel. De Groningse ledenraad van huisartsen deed dit ook. Het leidde allebei tot forse kritiek, maar het laat ook zien dat er geen keiharde eenheid van opvatting is.