Gevonden voorwerpen

Plotseling zit ze daar, bij de receptie van de afdeling acute psychiatrie. Waar ze vandaan komt, weet ze niet. Evenmin wat ze hier doet. Haar naam kan ze me niet vertellen. Het enige wat ik uit haar krijg, na geduldig uitvragen, is dat ze bang is en zich niets meer kan herinneren.

De twee agenten die haar hier hebben gebracht in de hoop dat wij een ‘ontsnapte’ patiënte zouden herkennen, weten zich duidelijk met de situatie geen raad. Omdat zij, noch wij er iets voor voelen deze vrouw op het politiebureau te laten verblijven, nemen we haar maar op.

Verdere anamnese en lichamelijk onderzoek leveren geen bijzonderheden op. Een rondje bellen ook niet. Geen enkele psychiatrische kliniek in de wijde omtrek is een patiënt ‘kwijt’. De politie verspreidt onderwijl het signalement van onze mevrouw X. zodat er bij aangifte van een vermissing direct een verband met deze ‘zaak’ kan worden gelegd.

Het wachten begint.

Ongewild moet ik denken aan die keer dat ik, als meisje van tien, een portemonnee met een pinpas en een paar honderd gulden op straat vond. Ik bracht het braaf naar het politiebureau en kreeg een paar weken later een heuse bedankbrief van de eigenaresse, inclusief een briefje van tien gulden (een heel fortuin, in mijn jonge ogen).

De vergelijking is wat wrang, maar wel treffend.

De eigenaar van een pinpas is echter heel wat gemakkelijker te traceren dan de identiteit van iemand die zijn naam niet meer weet. Bovendien, een gevonden voorwerp dat niet door de eigenaar wordt opgehaald, kun je op den duur gewoon weggeven of in de vuilcontainer storten. Met patiënten gaat dat wat lastiger.

De geconsulteerde psychiater besluit om mevrouw X. vanwege haar angst benzodiazepine voor te schrijven. Mochten haar klachten in het kader van een katatoon toestandsbeeld zijn ontstaan, dan zouden de symptomen ook moeten verbeteren. Inderdaad wordt patiënte wat spraakzamer, maar het hele verhaal kunnen we nog niet achterhalen. Als mijn dienst erop zit ga ik met een wat onbevredigd gevoel naar huis.

Ongetwijfeld is haar identiteit later toch ontdekt, want als ik terugkeer na mijn compensatiedag is mevrouw X. van de afdeling ontslagen. Helaas volgt er geen bedankbrief, noch een beloning voor de eerlijke vinder.