Gezondheidszorg versus welvaart
Na eerder al te hebben gewaarschuwd voor een gezondheidsramp, presenteert de vereniging Samenwerkende Gezondheidsfondsen (SGF) nu een manifest om deze waarschuwing kracht bij te zetten.
Het manifest is een oproep aan het bedrijfsleven – om zich in te spannen om de gezondheid te beschermen in Nederland – en aan de overheid – om gezondheid centraal te stellen in al haar beleid. Dit laat zich vertalen als: maak werk van bestaanszekerheid voor iedereen. Hoewel de politieke partijen in de aanloop naar de verkiezingen van november vorig jaar de mond vol hadden van dit onderwerp, ontbreekt het in het coalitieakkoord aan een structurele aanpak op dit gebied.
In een LinkedIn-reactie op de publicatie van het manifest stelt Henk Handlogten: ‘Helaas mensen, dit gaat zo niet lukken. Gezondheid op 1 zetten lukt alleen als de economie naar 2 gaat’. Handlogten is de initiatiefnemer van het Gezondheidssysteem 2022-2032 waarin hij dit standpunt verder uitgewerkt heeft.
‘Welvaartsziekten die de welvaart bedreigen’
Het wetenschappelijk instituut van het CDA trekt deze lijn door in haar nieuwe rapport Samen leven, samen zorgen. Auteur Gerard Adelaar plaatst op LinkedIn in de communicatie over dit rapport een kritische kanttekening bij de doelstellingen van de SGF: ‘Door welvaart ontstaan welvaartsziekten en vervolgens betogen de gezondheidsfondsen dat welvaartsziekten de welvaart bedreigen’.
De gedachte de voortdurende groei van de welvaart niet langer als enig werkbaar uitgangspunt te beschouwen is politiek een spannende, to say the least. Toch is het zeker een interessant uitgangspunt om oppositie op te voeren.
2 reacties
Die ongebreidelde groei van welvaart, zoals wij die graag voor onszelf (!) willen, staat al sinds midden jaren 70 ter discussie. Google bestond nog niet, wijlen Joop den Uyl en zijn televisierede uit 1974 des te meer.
Gezondheid en zorg, hoe je dat ook wil operationaliseren, zijn een fáctor bij om het even welke definitie van bestaanszekerheid. Géén gevolg of doel. Maar leg dat maar eens aan het “medisch-industrieel complex”* uit.
De dokter zelf is er niet voor opgeleid noch toegerust om dat aan ons te doen. En wij niet om hem tegen te willen spreken in zijn kennishiërarchie.
*Ivan Illich, ook jaren ’70. “Medical Nemesis”.
#boomertrots
Pieter Wijnheijmer
1 juli 2024 / 21:05Dat klinkt als Catch 22 Pieter, om in termen van literatuur te spreken. Maar serieus, je raakt wel de kern natuurlijk.
Frank van Wijck
1 juli 2024 / 22:08