Grijs gebied

“Vergrijzing is geen zorgprobleem” is een stelling van Anneke Westerlaken, voorzitter van ActiZ, die stemt tot nadenken. Het wordt immers wel een potentieel onbeheersbaar zorgprobleem wanneer die vergrijzing zich gaat afspelen op een zo grote schaal als voor de komende decennia wordt verwacht. Zeker als de jonge senioren van nu zich nog niet realiseren dat de zorg die ze dan nodig hebben en die nu nog (redelijk) gemeengoed is, dan niet meer in dezelfde mate voorhanden zal zijn.

De stap van de overheid nu om met de landelijke campagne Praat vandaag over morgen een gevolg te geven aan het initiatief dat ActiZ al eerder startte, is dus waardevol. Dat één op de twee mensen tussen zestig en vijfenzeventig al praat over de toekomst, betekent ook dat één op de twee dit nog niet doet. En het is wel zaak dat die andere helft dit ook gaat doen.

‘De ouderdom komt met gebreken’ is niet voor niets een cliché

‘De ouderdom komt met gebreken’ is niet voor niets een cliché. Welke gebreken weet vooraf nog niemand. Maar jonge senioren kunnen wel zorgen fit te blijven. Ook kunnen ze stappen zetten om een sociaal netwerk op te bouwen en te onderhouden. Door vrijwilligerswerk te doen bijvoorbeeld, door aansluiting te zoeken bij sociale activiteiten die in buurtcentra worden ontwikkeld, of door de mogelijkheden van sociaal woningdelen te verkennen. Mensen zullen eerder iets voor elkaar over hebben als ze elkaar al wat langer kennen.

Natuurlijk zullen er mensen zijn die zeggen ‘Waar bemoeit de overheid zich mee’. Dat is ieders goede recht. Maar de vanzelfsprekendheid dat iemand beschikbaar is op het moment dat hulp of zorg nodig is, nadert zijn houdbaarheidsdatum.