Groeimarkt
Dat Home Instead een stevige groeiambitie heeft, wisten we al. En dat het bedrijf, dat zich positioneert als aanbieder van aanvullende mantelzorg het anders wil doen dan andere partijen ook. Directeur Bas Steenbergen zei in een interview dat ik eind 2013 met hem had: “Wat je in de ouderenzorg ziet, is dat vooral het zorgaspect op de voorgrond staat. Dat kan contraproductief werken en kost bovendien veel geld.” Kwetsbare mensen hebben niet zozeer zorg nodig, was zijn stellingname, als wel bevordering van welzijn en kwaliteit van leven.
Maar voor groeiambitie is geld nodig en dus is het niet vreemd dat Home Instead, nu de banken terughoudend zijn, hiervoor op zoek is gegaan naar obligatiefinanciering. Op de vraag of het niet risicovol is om hier in te stappen in het momenteel woelige thuiszorglandschap, zegt mededirecteur Eric Kindt op Zorgvisie.nl dat dit wel meevalt, omdat Home Instead zich richt op klanten in het hogere segment. Met andere woorden: er zijn genoeg kapitaalkrachtige senioren die in staat zijn om het basistarief voor de dienstverlening (€ 25,75 per uur) te betalen. Ik denk dat Kindt gelijk heeft, investeren in die obligaties lijkt mij nog lang niet zo’n gekke belegging.
Markt genoeg. Maar wel duidelijk een voorbeeld van tweedeling in de maatschappij, lees ik in een reactie op het bericht. Ik vraag mij af hoe steekhoudend dit is. De ontwikkeling van dergelijk aanbod is logisch in een samenleving waarin van mensen wordt verwacht dat ze meer zelf regelen en minder een beroep doen op collectieve middelen. En de haves hebben het recht om zelf te bepalen waaraan ze hun geld uitgeven, zolang ze daarmee de have nots niet benadelen.