Han Fennema (1955-2016)
Op 8 januari overleed Han Fennema, medisch directeur GGD Amsterdam. Sinds de constatering van zijn ziekte, zo’n vier jaar geleden bleef hij zich zo veel als mogelijk inzetten voor de GGD. “Hij is altijd een man van de praktijk gebleven en miste het patiëntencontact.”
Tekst: Wout de Bruijne
Na zijn studie geneeskunde in Amsterdam werkte Han Fennema enkele jaren voor Artsen zonder Grenzen in Colombia. In 1987 kwam hij als junior dokter terecht bij de GGD in Amsterdam. Daar kwam hij onder de vleugels van Roel Coutinho, die er destijds hoofd was van de afdeling Volksgezondheid.
Han Fennema werkte op de soa-poli en bekommerde zich vooral om het lot van heroïneprostituees. Collega Henry de Vries: “Het waren trieste, kwetsbare mensen waar Han zeer mee begaan was. Toen hij hogerop in de organisatie kwam, zei hij geregeld dat hij het patiëntencontact enorm miste.”
Een volgende stap in zijn dertigjarige carrière bij de GGD zette Fennema toen hij Coutinho te kennen gaf onderzoek te willen gaan doen. Of dat een goed idee was voor zo’n man van de praktijk werd enigszins betwijfeld, maar Fennema zette door. Hij verdiepte zich in statistische gegevens met betrekking tot epidemiologie en in 1997 promoveerde hij met een zeer gedegen proefschrift op de relatie tussen hiv en andere seksueel overdraagbare aandoeningen. “Kenmerkend”, meent De Vries. “Als Han ergens van overtuigd was, ging hij er helemaal voor.”
Hij maakte altijd de vertaling van beleid naar praktijk en andersom
Met diezelfde gedrevenheid zette Han Fennema zich in bij de bestrijding van hiv. Hij was een van de drijvende krachten achter AMPrEP, een project met preventieve hivremmers in het kader van het overkoepelende H-TEAM (Hiv Transmissie Eliminatie AMsterdam).
In 2000 werd Fennema hoofd van de soa-poli in Amsterdam en in 2005 volgde hij Roel Coutinho op als hoofd infectieziekten. In 2010 werd hij medisch directeur van de GGD.
In zijn leidinggevende rollen toonde Fennema zich ‘sterk van buiten, maar zacht van binnen’, volgens GGD-directeur Paul van Velpen. “Hij was prettig in de omgang, gedreven, scherp van geest, open en direct.”
Ook collega De Vries roemt de directheid van Fennema. “Hij hield niet van dubbele agenda’s en moest niets hebben van politiek gekonkel. Als hij het ergens niet mee eens was, liet hij dat horen. Hij was duidelijk, je wist waar je aan toe was. Maar als je hem kon overtuigen met goede argumenten, stond hij daar ook voor open. Het ging hem altijd om de inhoud.”
De Vries spreekt van een ‘man van de praktijk, die altijd de vertaling maakte van beleid naar praktijk en andersom.’ “En verder was hij ook gewoon een heel aimabele en sociale collega.”
Collegiaal was Fennema ook op sportief gebied. Hij was een van de vaste krachten in het bedrijfsvolleybalteam. Daarnaast was hij een enthousiast wielrenner, hij deed mee aan racefietstochten door Frankrijk en hield van bergetappes en fietsvakanties in de bergen.
Diezelfde hartstocht toonde de medisch-directeur voor muziek – ‘hij was gek op Bach’ – en voor beeldende kunst. Samen met zijn vrouw Suzan nam hij graag deel aan kunstworkshops in Italië.
Ook toen in 2011 kanker bij Han Fennema werd geconstateerd, bleef hij zich gedreven inzetten voor de GGD. “Hij werkte vanuit huis”, zegt Van Velpen, “en gaf per mail gevraagd en ongevraagd zijn input op diverse lopende zaken. Hij bleef tot het eind toe betrokken.”
