Het bed opschudden

De beslissing van Radboudumc om op de afdeling cardio-thoracale chirurgie en cardiologie niet langer het bed centraal te stellen in de behandeling is een logische. We weten immers dat het bed er is om uit te rusten en niet om te herstellen. De spierkracht en het uithoudingsvermogen nemen bij lang liggen af, de hersenactiviteit vermindert en door dit alles wordt het herstel vertraagd. De ‘Beter uit bed’-aanpak draagt dus bij aan kwaliteitsverbetering in patiëntenzorg en het is dan ook goed dat het ziekenhuis heeft besloten om het project verder uit te rollen.

Het bed is er om uit te rusten en niet om te herstellen

Toch is het wel een boeiend nieuwtje, zij het dan een beetje om verkeerde redenen. Het illustreert namelijk hoezeer ziekenhuizen nog gewend zijn om dokter georiënteerd in plaats van patiënt georiënteerd te werken. Het zinnetje uit de berichtgeving ‘Een patiënt in bed is (…) makkelijk vindbaar’ is veelzeggend. Het illustreert hoezeer niet de patiënt centraal staat in de logistiek binnen een ziekenhuis, maar het personeel dat die patiënt de zorg verleent die hij tijdens zijn ziekenhuisopname nodig heeft. Die logistieke keuze is wel heel lean natuurlijk, maar is weinig patiënt- en herstelgericht.

Maar het is deze zin uit de berichtgeving die het meest opvalt: ‘Ook heeft het ziekenhuis belemmeringen om te bewegen weggenomen, zo wordt het gebruik van katheters en infusen zoveel mogelijk geminimaliseerd’. Werd dat dan niet sowieso al gedaan dan? Toepassing van die medische hulpmiddelen is alleen nodig zo lang daartoe een medische noodzaak bestaat en heeft dus op zich niets te maken met de vraag op welke plaats de patiënt zich bevindt.