houd de dief

Het moest een keer gebeuren. Maar het was wel lastig dat uitgerekend in de Londense metro het mobieltje van mijn vriend gestolen werd. Dat denk ik tenminste, want we kwamen er pas ’s avonds achter. Meteen de klantendienst gebeld, maar die bleek alleen tijdens kantoortijden bereikbaar. Via een geleende laptop lukte het toch om bij het telecombedrijf in te loggen en de telefoon te blokkeren. Er volgden bange uren. In de metro wordt professioneel geroofd, dus ook het daaropvolgende misbruik kan grote vormen aannemen. Een dag later bleek uit de gesprekskosten dat de dieven het inderdaad slim hadden aangepakt. Met de telefoon waren verschillende gesprekken tegelijk gevoerd. Met uitgekiend doorschakelen was van het mobieltje een hub gemaakt voor een illegaal belhuis. We hadden nog geluk met alleen gesprekken binnen Europa. Soms worden dure internationale betaalnummers gebeld voor 6 euro per minuut. De exploitant aan de andere kant van de lijn verdient daaraan mee.

Zo wordt bellen heel duur

Ik weet niet wie een grotere dief is, het telecom-bedrijf of de zakkenrollers in de metro. Dit soort misbruik is namelijk makkelijk te signaleren. Wie met een creditcard drie betalingen per minuut doet, kan erop rekenen dat de kaart geblokkeerd wordt. Dat gebeurt mij met enige regelmaat. Maar telecombedrijven doen dit niet. Kennelijk is een illegaal belhuis een interessant businessmodel.

Natuurlijk kunt u zelf ook veel doen. Een pincode op uw mobiel is wel het minste. Maar stel ook een YUNU-code in, waardoor het mobieltje blokkeert als er een andere simkaart in wordt gedaan (zie de gebruiksaanwijzing van het toestel). Er zijn ook apps waarmee u op afstand uw telefoon kunt bedienen, zoals Android Lost. U kunt uw mobiel ook lokaliseren met http://bit.ly/1mk03jV (Android) en icloud.com/#find (iPhone). Vanaf volgend jaar kunnen telecombedrijven een telefoon ook op afstand onbruikbaar maken. Op vakantie neem ik altijd een telefoon van 20 euro mee met een prepaid simkaart. Dan blijft de schade beperkt.