Ik zweef

Ze was zo ongelooflijk dik dat in haar misschien wel twee vrouwen pasten. In de wachtkamer bezette zij anderhalve stoel. Ik zie haar nog de spreekkamer binnen komen waggelen. Een schat van een vrouw. Lief voor iedereen. Wel lastig te verstaan. Ze schaamde zich voor haar gehavende gebit. Sprak binnensmonds. ‘Ik zweef.’ Dat was alles wat ze na het uitpuffen zei: ‘Ik zweef!’

Het kostte mij moeite om serieus te blijven. Zo’n gigantisch lijf en dan het gevoel dat je zweeft. Mijzelf kennende moet ik natuurlijk een paar vragen hebben gesteld. Plichtsmatig, want het beleid stond al vast: de bloeddruk opnemen en bloedonderzoek. Was haar suiker ontregeld, had ze bloedarmoede, speelde er iets met de schildklier? Daar zijn dokters knap in: routinematig problemen voor zich uitschuiven.

Ik zal nu ongeveer dezelfde leeftijd hebben als deze patiënte toen. En ja, ik zweef nu ook. Ben stevig gebouwd, heb enig overgewicht maar ben lang niet zo dik als deze dame. Een mens hoort te liggen, te zitten of te staan maar níet te zweven. Een zwevend gevoel kan passen bij euforie of bij een paranormale waarneming. Er zijn mensen met een bijna-doodervaring die zichzelf zagen zweven.

Is dat zwevende gevoel de hele dag aanwezig? Wanneer wordt het erger of juist minder erg? Ontstaat het gevoel met name bij plots opstaan? Is het een licht gevoel in het hoofd? Duizelt het? Gaat staan minder stabiel? Is het moeilijker geworden om het evenwicht te bewaren? Gaat lopen lastiger wanneer de ondergrond niet hard is? Is er een draaisensatie bij bewegingen van het hoofd? Etc. etc.

Daar zijn dokters knap in: routinematig problemen voor zich uitschuiven

Hoeveel van deze vragen heb ik toen gesteld en zullen mij nu gesteld worden? Heb ik gevraagd naar de gevolgen van dat zwevende gevoel voor het leven van alledag en naar angst? Nee! Haar bloeddruk zal wel te hoog zijn geweest of de suiker ontregeld. Een medische bril herken je aan de oogkleppen. Nu ik zelf zweef gaat lopen moeizamer. Ik ben bang om te vallen en voor iets ernstigs. Voel mij ongelukkig!

Ook zoonlief maakt zich zorgen. Hij bouwt sites en heeft niets met geneeskunde. Maar samen met zijn vader neemt hij alle medicatie door: zeven geneesmiddelen. Vijf ervan kunnen duizeligheid veroorzaken. Ondertussen ontdekt hij dat ik paar pillen op het verkeerde moment inneem. Mijn bloeddruk is soms te hoog, soms te laag en verder daar tussenin; daar valt geen peil op te trekken. De suiker is normaal.

Er bestaan geen dokters voor patiënten met een zwevend gevoel: internisten, neurologen, KNO-artsen, cardiologen… allemaal weten ze er een beetje van. Wanneer A niets op zijn vakgebied vindt, word je naar B verwezen en van B naar C, en van C naar D. Het kan ook zijn dat meerdere factoren samen dat zwevende gevoel veroorzaken. Kom daar maar eens achter. Dat lukt nooit!

Bij mensen die altijd op het spreekuur komen met stressgerelateerde klachten zal stress wel de oorzaak zijn. Bij mensen die de praktijk platlopen met klachten waarvoor nooit een oorzaak wordt gevonden, verwacht je dat er ook bij een zwevend gevoel niets zal worden gevonden. En bij super-dikke dames zal uiteindelijk het overgewicht hiervan wel de oorzaak zijn. Maar drie maanden later lag ze wel dood in haar flat.

Delen