Investeren in de toekomst
De critici van de decentralisatie van zorgtaken naar de gemeenten, die bang waren dat gemeenten geld gaan uitgeven aan sport, cultuur en onderhoud dat eigenlijk voor de zorg aan hun inwoners bedoeld is, kunnen gerust zijn. Ze reserveren juist geld dat voor sport, cultuur en onderhoud bedoeld is voor de zorg, berichtte de Volkskrant gisteren op de voorpagina. De decentralisatie gaat immers gepaard met een fikse bezuiniging. En veel gemeenten vrezen dat ze te weinig geld beschikbaar hebben om te investeren in de wijkteams en de keukentafelgesprekken waarmee ze op termijn een kostenbesparing moeten kunnen realiseren. Een typisch geval van de kost die voor de baat uitgaat.
Opvallend is dat dezelfde krant enkele pagina’s verderop heel helder in kaart bracht hoe goed sommige gemeenten hierop al hebben voorgesorteerd en daarvan nu ook de vruchten beginnen te plukken. Zaanstad bijvoorbeeld, waar al sinds begin dit jaar een sociaal wijkteam actief is en waar mensen al – vaak met succes – wordt geleerd om dingen zelf te doen in plaats van een vraag neer te leggen en te wachten tot iemand anders een oplossing biedt. Natuurlijk leidt dit soms tot een kritische vraag aan een wijkteamcoördinator als: “Waarom zit jij hier dan?” Maar de nuchtere uitstraling die in de berichtgeving overheerst, is er toch vooral een van: mensen moeten er even aan wennen, maar dat doen ze uiteindelijk vanzelf wel.
“Ik geloof echt in eigen kracht”, zegt een vrijwilliger die in het artikel aan het woord komt. Uit de voorpaginaberichtgeving van gisteren blijkt dat er ook nog gemeenten zijn die in hun eigen kracht moeten komen. Maar ook die zullen er wel aan wennen.
6 reacties
Dat ‘eigen kracht’ verhaal is een schande wanneer het gaat om bijvoorbeeld jeugdpsychiatrie. Je zegt tegen een familie van een kind met kanker ook niet ‘kom in je eigen kracht’. Het feit dat dit wel de eerste stap is bij gezinnen met kinderen met psychische problematiek is niet meer of minder dan extreme domheid. Domheid waar de prijs hoog van zal blijken. Daarbij verneem ik van collega’s dat gemeenten (rond Utrecht bv) tot 60% NZA tarief willen/ kunnen betalen voor jeugdpsychiatrie. Velen stoppen dan ook hun praktijk, de kortingen van de ZV de afgelopen jaren maakten het al lastig maar deze extra bezuiniging maakt dat je gewoon niet meer rond kan komen. Ik houd mijn hart echt vast.
Alberts
28 oktober 2014 / 09:07Ben je al op de hoogte van het rapport “Kinderen blijvend veilig”? Zie voor meer informatie: http://www.nji.nl/nl/Actueel/Rapport-Kinderen-blijvend-veilig-geeft-richting-aan-vernieuwing-jeugdbescherming.
Frank van Wijck
28 oktober 2014 / 10:03Wat heeft dat te maken met mijn post? Ik heb het over de kinder- en jeugpsychiatrie, niet over Jeugdzorg.
Alberts
28 oktober 2014 / 12:13Dat besef ik. Ik dacht alleen dat je in het verlengde daarvan wellicht ook interesse had in de projecten die hierin worden beschreven.
Frank van Wijck
28 oktober 2014 / 14:34“Gemeenten bezuinigen volgend jaar veel meer op hun nieuwe zorgtaken dan is afgesproken door de coalitie en de oppositiepartijen D66, CU en SGP.
In het zorgakkoord staat dat de overheveling van zorgtaken van het Rijk naar de gemeenten een bezuiniging van 11 procent oplevert. Nu de eerste contracten zijn afgesloten, blijken de gemeenten 25 procent minder uit te geven aan zorg dan het Rijk tot nu toe doet ”
“Volgens de adviseurs worden de zorgaanbieders door de houding van de gemeenten met een onmogelijke taak opgezadeld; ze moeten na 1 januari dezelfde hoeveelheid zorg blijven aanbieden voor veel minder geld. ”
http://nos.nl/artikel/715067-gemeenten-korten-te-veel-op-zorg.html
Decentralisatie is natuurlijk het beste wat ons ooit is overkomen. Decentralisatie betekent de deur naar een oneindig beter en menswaardiger leven. Het Walhalla.
De sociaal wijkteamcoordinator zal zonder twijfel weldra de status van, ik zeg maar iets, Nelson Mandela of de Dalai Lama verwerven.
En als je dit heuglijke feit vervolgens combineert met trappelende en juichende mantelzorgmedewerkers:
http://fd.nl/economie-politiek/900369/nederlander-staat-niet-zo-open-voor-mantelzorg-aan-buren
dan kan de conclusie niets anders zijn dan:
“De maatschappij verandert. De zorg verandert mee” .
Joechee.
Ik zit gelukkig in mijn eigen kracht! ;
Maar ik dacht daar maar even te blijven, met uw welnemen.
Ik investeer daarmee in mijn toekomst.
Joechee.
E.Kriek
28 oktober 2014 / 23:50Mooi voorbeeld van het in eigen kracht zitten:
http://www.omroepflevoland.nl/nieuws/117993/almere-almeers-echtpaar-leeft-maanden-in-bushokje
Ook bijzonder omdat de partner van deze vrouw met alle medische wetten spot omdat hij een medisch voorbehouden handeling ( katheter plaatsen/ verwisselen) gewoon zelf initieert!
In het kader van Eigen Kracht zou ik willen voorstellen :
-1. Haal deze mensen weg uit de tijdelijke opvang, en gun ze vervolgens hun eigen bushokje!
-2. Stop met het pamperen van deze mensen. dat is immers niet in hun belang.
Geef mijnheer een katheterisatiediploma, en laat ze verder met rust.
Dit is een krachtig koppel!
Zij nemen hun eigen verantwoordelijkheid, en doen geen beroep op collectieve voorzieningen.
Mijnheer Anne Mulder ( VVD) zal ze mogelijk kunnen wegzetten als “klaplopers” ; de kans acht ik namelijk groot dat zij hun eigen risico, c.q. hun zorgpremie NIET kunnen ophoesten.
Participeren! Eigen kracht!
Gun deze mensen dus hun bushokje.
Gun mijnheer dus het verder aanscherpen van zijn bekwaamheid: het katheteriseren van zijn eega.
E.Kriek
2 november 2014 / 19:18