Kandidatenziekte
Zou een 19-jarige student niet kerngezond moeten zijn? Ik klaag al weken over moeheid. Stiekem kijk ik even in mijn aantekeningen aan wat voor ziekte ik lijd. Verschillende ziektes en aandoeningen komen voorbij. Hartfalen, acute bronchitis, diabetes mellitus. Ja! Dat zou het weleens kunnen zijn. Ik heb ook wel veel dorst eigenlijk. Bij het college van een uur geleden werd nog verteld dat dorst erg vaak voorkomt bij diabetes. Hoewel ik al bijna zeker weet dat ik lijd aan suikerziekte, denk ik toch nog even aan een andere oorzaak. Zou mijn intensieve bezoek aan het Rotterdamse nachtleven – natuurlijk niet op een Fristi-dieet – er misschien ook mee te maken hebben?
Tijdens het eerste studiejaar komen er zo veel ziektebeelden voorbij dat je bijna niet kan geloven dat je zelf nog niets mankeert. Na elk college check ik mijn eigen gezondheid. Hoest ik veel? Had ik net ook geen pijn op mijn borst? Waar komt die buikpijn toch vandaan? Dit is een herkenbaar fenomeen voor geneeskundestudenten en daarbij de meest voorkomende ziekte onder toekomstige artsen. Het wordt ook wel de kandidatenziekte genoemd, een ingebeelde ziekte waarvan de symptomen overeen-komen met de leerstof van dat moment.
Mijn moeheid is verdwenen door de dubbele espresso’s. Ik neem nog een slok, loop de tentamenzaal in en begin aan de eerste vragen. Verd… Wat krijgen we nou? Ik weet ineens niets meer van de colleges, de patiëntendemonstraties en al die uren studeren! Hoe kan ik nu alles zijn vergeten? Ik ben de laatste tijd al wel meer dingen vergeten en kan dit nu echt niet gebruiken. Bij welke ziekte komt dit ook alweer voor? Nee toch, Alzheimer? Begint dat nu al?