Kerst en seks
Zowel over kerst als seks schrijf ik zelden dus laat ik nu maar eens ongegeneerd de koe bij beide hoorns vatten. In keurige bijbelse taal uitgedrukt werd Jezus in de schoot van Maria ontvangen van de Heilige Geest. Maria raakte dus zonder seks met Jozef of wie dan ook zwanger van Jezus. Parthenogenese oftewel maagdelijke voortplanting komt onder meer voor bij kevers en bladluizen maar niet bij mensen. Er dus alle reden om dit heuglijke feit jaarlijks te herdenken en dat gebeurt in de rooms-katholieke kerk op 25 maart, precies negen maanden voor kerstmis.
Alles wat is gebeurd kan zich in principe herhalen, maar voor zover ik weet is de ongeslachtelijke voortplanting van Maria een unicum in de historie. Als kind vond ik het een wonderlijk sprookje maar de laatste jaren dringt zich bij mij wel eens de vraag op of er een link gelegd zou kunnen worden tussen deze gebeurtenis en het taboe op seks in de rooms-katholieke kerk. Dit is voor mij bepaald geen ver-van-mijn-bed-show. Eén van mijn boeken – Terug de berg op – gaat over mijn ervaringen op de middelbare school bij de paters Redemptoristen, maar over de meest navrante ervaring durfde ik niet voluit te schijven vanwege mijn roomse wortels en het taboe op sex, waardoor je ondanks het verlaten van de kerk toch achtervolgd blijft worden.
Wat Maria is overkomen doet mij altijd denken aan die 26-jarige vrouw, bij wie de eigen huisarts ’s middags een ‘buikgriepje’ constateerde en bij wie ik een paar uur later tijdens de dienst werd geroepen omdat zij van een kind was bevallen. Deze geschiedenis is niet alleen waar, maar herhaalde zich een paar jaar later toen ik hetzelfde meemaakte. Beide dames gaven aan echt niets van een zwangerschap te hebben gemerkt. Met mijn gebrek aan obstetrische ervaring kon ik weinig anders dan pijlsnel een verloskundige bellen en wat luiers meenemen die wij thuis nog hadden van onze kinderen.
Kerstmis met toeters en bellen hoeft van mij niet. Ik ga u niet verklappen tot wat voor spanningen dat heeft geleid in een gezin waarvan de oudste al in de zomer over kerstmis droomt. Jarenlang gaf ik mij op om op kerstavond en eerste kerstdag dienst te mogen draaien op de huisartsenpost in ruil voor een paar vrije dagen tussen kerst en de jaarwisseling. Nog altijd beschouw ik deze korte periode als de blessuretijd die het jaar mij schenkt. In de luwte van de feestdagen is er dan eindelijk tijd en rust om over die blessures te reflecteren.
