Kleine stap, grote gevolgen
We kennen het verhaal: substitutie van zorg komt maar moeizaam van de grond. De patiënt wil vaak graag, maar voor de zorgaanbieders is het moeilijk om los te komen van hun geijkte werkwijzen. Daarom ben ik zo benieuwd naar hoe de proef van het Erasmus MC gaat uitpakken om patiënten met de ziekte van Kahler hun chemokuur thuis te laten krijgen. De basis voor deze proef is immers samenwerking. De kennis wordt niet weggehaald bij één zorgaanbieder en verplaatst naar een andere. Nee, alle betrokken partijen blijven aangesproken worden op hun specifieke kennis, maar ook niet meer dan dat. Efficiencyverbetering en tegemoetkoming aan de patiëntbehoefte gaan hiermee hand in hand. De behandelend arts in het Erasmus MC beoordeelt of de patiënt geschikt is om de chemo thuis te ontvangen. Een specialistisch verpleegkundige van Laurens voorziet die arts van de informatie die hij nodig heeft om hierover een beslissing te nemen, en dient de medicatie toe aan de patiënt. En Mediq Tefa zorgt voor het transport van de chemo naar de patiënt.
Het is een eerste kleine stap, dit jaar zullen zo’n twintig patiënten aan de proef meedoen. Maar het is het potentiële vervolg dat deze eerste stap zo interessant maakt: als deze proef slaagt, ligt de weg naar toediening thuis van andere kankermedicatie open en kunnen dus veel meer patiënten in hun vertrouwde omgeving worden behandeld. En als behandeling buiten de ziekenhuismuren van deze kwetsbare patiëntengroep op grote schaal mogelijk blijkt, moet bovendien veel méér zorg die nu nog in de ziekenhuizen plaatsvindt daarbuiten mogelijk zijn. Als die boodschap eenmaal landt, kunnen de panelen écht gaan schuiven.
5 reacties
Wat is hier eigenlijk nieuw aan, infuustherapie thuis bij een kwetsbare patientengroep? Reeds in 1983 was het bijvoorbeeld reeds mogelijk om cystic fibrosis patienten thuis te behandelen met intraveneuze therapie ( gentamycine/ pipcil) in geval van verslechtering. De panelen schuiven nu blijkbaar dusdanig dat het blikveld meer en meer vernauwd wordt.
E.Kriek
1 september 2015 / 08:55Dit is niet 1983 Edward. Sinds die tijd is veel gebeurd, of liever gezegd: de zorg is alleen maar meer en meer geïnstitutionaliseerd geraakt. Precies zoals je stelt: de panelen zijn dusdanig verschoven dat het zicht op wat de patiënt wil behoorlijk buiten beeld is geraakt. Wat Erasmus MC nu doet is dan misschien niet nieuw, het is wel jarenlang nagelaten.
Frank van Wijck
1 september 2015 / 09:50Hallo Frank,
Heb me lang een roepende in de woestijn gevoeld, iemand die tegen de stroom in zwom maar na 5 jaar voorbereiding ben ik als steriliserend huisarts mijn eigen ‘Mannen SterilisatiePraktijk’ gestart en ben ik ‘het dode punt’ voorbij.
Ik kan je dus vertellen dat SUBSTITUTIE (= dezelfde kwaliteit met meer service voor minder geld) KAN als je maar in jezelf en je idee gelooft. Ontzettend leuk & uitdagend om te doen, jammer dat het (nog) zo weinig gebeurt. Zie http://www.devasman.nl
Jurriën Wind
3 september 2015 / 11:19Geweldig Jurriën. Dit (en veel andere kleine chirurgische verrichtingen) zouden veel meer huisartsen moeten doen.
Frank van Wijck
3 september 2015 / 17:03Toediening poliklinisch of toediening thuis is geen voorbeeld van substitutie die de kosten van de geleverde zorg zal doen dalen.
Het is natuurlijk wel zeer klantvriendelijk van het Erasmus om dit zo te proberen. Reistijd van de patient is immers niet gratis. En het ondergaan van een chemokuur in de thuissituatie zal in veel gevallen minder bezwaarlijk zijn dan de poliklinische toediening.
Substitutie van zorg van Tweede naar Eerste lijn is totaal wat anders; dat gaat gepaard met daling van inkomsten in de Tweede lijn en toename van inkomsten in de Eerste lijn. Daarbij is de afname dan groter dan de toename. Shared Shavings komt daar nog eens bij; Daling is sterker/groter dan de toename omdat er nog een derde partij tussen zit; de verzekeraar.
De proef met deze substitutie loopt nog. Ex ante berekend. Fantastisch resultaat. Ex ante. 65 miljoen euro wordt er verplaatst. Ex ante. Op basis van de voorliggende contracten tussen verzekeraars en verschillende partijen.
Wat de ex poste zal laten zien is een open vraag. Maar de Minister is al zeer content met de 65 miljoen. Op een totale uitgaven post van 26 miljard euro op de ziekenhuissector. Een groot succes.
Ja. De Minister is niet de enige die het goed begrepen heeft.
Verticaal geïntegreerde verzekeraars hebben dit probleem niet. Die weten exact waar het geld het meest rendeert en die kunnen echt sturen op doelmatige zorg. De substitutie van Tweede naar Eerste naar Nulde lijn is dan ook een daadwerkelijk groot succes bij de benchmark Kaiser Permanente.
Om daadwerkelijk substitutie van Tweede naar Eerste Lijn van de grond te krijgen zal er dus een zeer grote stap moeten worden gezet door de politiek. In het huidige systeemmodel met private verzekeraars staan de economische prikkels geheel verkeerd.
Tenzij het MBI en MBH worden ingezet. Maar ja, wat heb je dan? Een Minister met een Baddy Bag?
ANH Jansen
3 september 2015 / 20:28