Kwaliteit
Niet volume als uitgangspunt voor de contractering tussen de zorgverzekeraar en een ziekenhuis, maar kwaliteit. Het ziekenhuis in kwestie is het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam. En het mooie is dat het niet gaat om één zorgverzekeraar, maar alle zorgverzekeraars.
Bestuursvoorzitter Sander Dekker van het ziekenhuis zegt dat met deze vorm van contractering de nadruk op de kwaliteit van zorg ligt en niet op het aantal uit te voeren behandelingen. Als voorbeelden van de ‘prestatiebeloning’ voor specifieke resultaten op het gebied van kwaliteit en toegankelijkheid waarvan bij deze contractering sprake is, noemt het nieuwsbericht: altijd de SEH open houden en de wachttijd verlagen. Voor de patiënt belangrijke aspecten van kwaliteit inderdaad. Als derde voorbeeld noemt het bericht digitale zorg uitbreiden. Daaraan zal een deel van de patiënten (en ook de medewerkers) nog moeten wennen, maar het is – in het licht van JZOJP en het personeelstekort in de zorg – wel een logisch onderwerp om kwaliteitsafspraken over te maken.
“Al in 2006 wilden zorgverzekeraars het gesprek voeren over kwaliteit”
Toch schuurt het wel een beetje in dit ene citaat van Dekker: “Kwaliteit van leven, dat is waar het in de ziekenhuiszorg om moet gaan. Niet behandelen om het behandelen. We zijn blij en trots dat alle zorgverzekeraars dit nu ondersteunen”. Natuurlijk is dat mooi, daarop valt weinig af te dingen. Maar tegelijkertijd is het wel zo dat de zorgverzekeraars al in 2006, bij de start van het huidige stelsel, in de contractering heel graag het gesprek wilden voeren over kwaliteit. Het waren de ziekenhuizen (lees: de medisch specialisten) die daar geen oren naar hadden.
Maar oké, het zij zo. Nu afwachten of meer ziekenhuizen de stap gaan zetten.
15 reacties
De Nederlandse gezondheidszorg stond (vooral?) zonder de bemoeienissen van de zorgverzekeraar bekend als kwalitatief goed en internationaal als één van de cliëntvriendelijkste (EHCI). Dit mede dankzij de inzet van zorgverleners, waaronder hen, die hier nu in het kwaad daglicht worden gesteld.
Er is natuurlijk geen enkele zorgverlener, die de dag begint met ‘ik zal vandaag eens slechte zorg verlenen’. Zou een andere verklaring dan niet logischer zijn? Namelijk, afhankelijk van op welke stoel je zit, wordt goedkoop makkelijk verward met kwaliteit…. zeker als je zelf geen enkele medische verantwoordelijkheid draagt. Dus of we nu zo verschrikkelijk blij moeten zijn met de zorgverzekeraar aan het stuur?
Zorgverleners doen naar vermogen hun best, maar het zorg verlenen is er na de invoer van de zorgverzekeringswet in 2006 niet makkelijker op geworden. Sterker, als inmiddels 22% van de zorgverleners met burn-outklachten kampt, 40% overweegt de zorg te verlaten en 75% twijfelt over het blijven werken tot aan het pensioen, moet er dan niet ergens een rood lampje gaan branden? Op naar ‘Yes, minister’, ‘Get some patients’ situatie?
https://youtu.be/x-5zEb1oS9A?si=uiBePHnW3Kw7_Zcf
Dit kan toch niet de bedoeling zijn van het onderhouden van een, inmiddels duur, zorgstelsel?
L.Vogelpoel
7 januari 2024 / 12:07Het gaat niet om goedkoop, maar om efficiënt. Om doen wat nodig is en achterwege laten wat geen meerwaarde heeft. En om de bereidheid van medisch specialisten om te leren van elkaar als basis om beter te worden. Met daaraan gekoppeld de bereidheid om te beseffen dat je in een bepaalde verrichting niet tot de besten kunt behoren en er dus beter mee kunt stoppen.
Was de kwaliteit van de Nederlandse zorg echt zo goed voor het huidige stelsel? De patiënt had daar in ieder geval totaal geen zicht op. Als patiënt wist (en weet je nog steeds vaak) niet hoe de kwaliteit van het ene behandelteam zich tot het andere behandelteam verhoudt. De zorgverzekeraars wilden dit bij de komst van het huidige stelsel graag weten, omdat ze zorg wilden inkopen op basis van prijs én kwaliteit. Dat was ook de opdracht die ze kregen. Maar de medisch specialisten hadden geen enkele behoefte om iets over die kwaliteit te vertellen. Ze hielden de deur op slot.
De laatste jaren begint dat langzaam te veranderen, mede onder invloed van DICA. Was dat in het vorige stelsel ook gebeurd?
Frank van Wijck
7 januari 2024 / 13:12@Frank, Zorgverleners en dus ook artsen hebben het over het algemeen druk zat. De suggestie dat zij moedwillig werk doen zonder meerwaarde is dan ook niet erg logisch en doet zeker geen recht aan de geleverde inzet.
Bereidheid om van elkaar te leren is uiteraard goed en is er ook altijd geweest. Waar noodzakelijk en mogelijk kwam men al bij collega’s kijken om te leren en als het boven hun macht was, werd er doorverwezen naar de ‘academie’. Dat was centraliseren op basis van inhoud/ kwaliteit. Zorg dichtbij wanneer het kan en ver weg als het moet.
Problematisch wordt het, als stuurlui aan wal wel allerlei zaken efficiënter, beter en of leuker kunnen vinden, maar de eventuele, daarmee samenhangende risico’s, extra tijd- en energielasten op conto van patiënt en of zorgverlener komt. De alom erkende, enorme administratieve lasten en de (tijdelijke) sluitingen van SEH’s zijn daar voorbeelden van.
Waren er voor de zorgstelsel-wijziging dan überhaupt aanwijzingen dat de kwaliteit slecht was? Hebben de administratieve lasten (tot 40%) wel tot enig nuttig inzicht en extra kwaliteit geleid, en weegt het op tegen de betaalde prijs? Daarnaast, hebben we allen als nodig, niet liever wel zorg dan geen zorg en liever goede zorg op tijd dan de allerbeste te laat….?
L. Vogelpoel
8 januari 2024 / 17:11Om nog op je vraag terug te komen. Uiteraard zou het DICA ook mogelijk zijn geweest zonder de invoer van dit zorgstelsel. Zeker als het zorgverleners zou faciliteren hun werk efficiënter, maar vooral ook beter te doen (intrinsieke motivatie) en met doel zoveel mogelijk voor het zorgverlenen zelf nuttige informatie te verkrijgen, en wel onder zo min mogelijk (extra) administratieve lasten. Wellicht dan nog beter gelopen, gezien de nadruk dan zou liggen op samen beter worden i.p.v. concurreren en (dreigende) sluiting van ziekenhuizen…?
L.Vogelpoel
8 januari 2024 / 18:45” Niet volume als uitgangspunt voor de contractering tussen de zorgverzekeraar en een ziekenhuis, maar kwaliteit.”
Dat was destijds toch de opdracht voor verzekeraars?
Dat er nu triomfantelijk wordt gedaan over het feit dat het ziekenhuis dit initieert is opmerkelijk.
Net zo goed is het opmerkelijk dat er nog steeds wordt gediscussieerd over het begrip ” kwaliteit” .
Misschien was het beter geweest om dit aspect beter af te bakenen VOOR 2006 ? Het wordt een beetje een rituele dans inmiddels.
Vervolgens: ” de medisch specialisten” , of ” de ziekenhuizen” bashen is wat mij betreft iets te kort door de bocht; en hiernaast: het huidige zorgstelsel is veelomvattend, en bestaat niet alleen uit de specialistische ziekenhuiszorg; triomfantelijk met dica rondzwaaien is dus wel erg gemakkelijk. Alsof artsen, specialisten, ziekenhuizen voor 2006 maar wat aan klooiden? Vandaar misschien dat de meeste mensen terug willen naar voor 2006?
Tot slot:
* heeft dica.nl iets betekend voor eenzaamheid? Ouderen? De kwaliteit ( inderdaad) van de zorg in het algemeen? De kosten? De betaalbaarheid? De toegankelijkheid? De aantrekkelijkheid van het vak voor zorgverleners? De oversterfte in Nederland?
( Dat heb ik weer; opeens schiet mij de conclusie van iemand die ( je verwacht het niet) genegeerd wordt te binnen:
” Ons zorgstelsel voldoet niet aan de doelstellingen van de WHO. De Nederlandse gezondheidszorg presteert in modern Europa als een middenmoter. De kosten zijn in internationaal opzicht tot 2012 zeer sterk gestegen en daarna met de hoofdlijnenakkoorden ‘bevroren’. Het heeft er de schijn van dat de kwaliteit sindsdien achteruitgaat. De hoge administratieve lastendruk wijst op een grote ondoelmatigheid van het stelsel. De Nederlandse bevolking wil dat de overheid de regie terugneemt.” )
E.Kriek
7 januari 2024 / 22:00Oh ja.
Vriendelijk verzoek:
Mocht je antwoorden, dan graag niet alleen reageren op de zinsnede ” specialisten bashen” bijvoorbeeld, om dat vervolgens op te blazen. Met als uiteindelijk doel natuurlijk om niet in te gaan op andere argumenten.
Bij voorbaat dank.
E.Kriek
7 januari 2024 / 22:14Ik weet niet of je DICA (dat ik niet ’triomfantelijk’ beschrijf, maar dit terzijde) een beetje kent, maar de vraag wat deze organisatie heeft betekend voor eenzaamheid is volstrekt onbegrijpelijk. Ik ken meer zorgprofessionals dan alleen medisch specialisten (die ik niet ‘bash’ als ik ze ergens op aanspreek, maar dit terzijde) die de vraag of eenzaamheid bestrijden een taak is van de gezondheidszorg (of een doelstelling van een zorgstelsel) ten stelligste ontkennend zouden beantwoorden.
Frank van Wijck
8 januari 2024 / 07:44@Kriek, Goed gesproken.
L.Vogelpoel
8 januari 2024 / 17:13Lewi: kijk eens naar een programma als passende zorg. De discussie over zorg die wel wordt geleverd maar die geen bewezen meerwaarde heeft is levendig, en dat is niet voor niets.
Frank van Wijck
8 januari 2024 / 17:15Of DICA ook in het vorige stelsel zou zijn ontstaan, zullen we helaas nooit weten. Maar het is wel ontstaan – in het huidige stelsel – en de nadruk ervan ligt nu juist op samen beter worden. Concurrentie en dreigende sluiting van ziekenhuizen spelen daarin geen rol. Wel kan het zo zijn dat teams die in kwaliteit van een medische behandeling structureel onder de maat presteren zich de vraag moeten stellen (of gesteld krijgen) of ze er niet beter mee kunnen stoppen. Maar dat is dan een beslissing die niet te maken heeft met concurrentie, maar met het besef dat de kwaliteit voor de patiënt leidend moet zijn. En ook als die beslissing wordt genomen, sluit natuurlijk nog steeds geen ziekenhuis.
Frank van Wijck
8 januari 2024 / 19:08Jammer dat de discussie weer beperkt wordt, maar goed.
Dica, waarmee triomfantelijk wordt gewapperd door sommigen, is gebaseerd op Evidence Based Medicine ( EBM) .
En EBM is sinds de jaren 90 vorige eeuw de Gouden Standaard.
EBM ligt aan de grondslag van Dica. Niet ZN. Niet dit stelsel.
Dica was oorspronkelijk een initiatief van intrinsiek gemotiveerde specialisten:
Het eerste register van DICA werd gestart in 2009, geïnitieerd door een groep GE-chirurgen, onderdeel van de Nederlandse Vereniging voor Heelkunde (NVvH). Deze groep ging op zoek naar best practices in de chirurgie van dikkedarmkanker, om zo de kwaliteit van de zorg te verbeteren.
De financiering was in eerste instantie geregeld vanuit de Federatie van Medisch Specialisten.
Later is ZN op de rijdende trein gesprongen, en later heeft ZN deze ontwikkeling borstroffelend gekaapt.
– Gevolgd door kritiekloze papegaaien overigens. Jammer. –
E.Kriek
8 januari 2024 / 19:43De praktijk: Patiënten met een medisch probleem vragen om hulp. Zorgverleners proberen hen te helpen. Het belang van de patiënt heeft daarmee al van nature een leidende rol. Anders suggereren doet geen recht aan de inspanningen en goede intenties van vele zorgverleners voor en na invoering van dit zorgstelsel. (Onnodig) stijgende werklast in combinatie met deze voortdurende stemmingmakerij ligt vermoedelijk ten grondslag aan het voortijdig vertrek van vele zorgverleners uit de zorgsector.
Ik herhaal ‘Waar noodzakelijk en mogelijk kwam men al bij collega’s kijken om te leren en als het boven hun macht was, werd er doorverwezen naar de ‘academie. Dat was centraliseren op basis van inhoud/ kwaliteit. Zorg dichtbij wanneer het kan en ver weg als het moet.’
Verder, ook in het belang van de patiënt, zijn de zorgen van medici over de eerdere uitspraken van ZN over sluitingen van ziekenhuizen/SEH’s. Vanuit de stoel van de verzekeraar logisch. Zorgverlener en patiënt zijn echter meer gebaat bij goede zorg dichtbij en op tijd.
Ook in het belang van de patiënt, zijn de zorgen van medici over doorslaande superspecialisatie. Te veel collega’s, die heel veel weten over ‘bijna helemaal niets’ maakt de zorg ingewikkeld en duur. Een mens bestaat immers niet alleen uit dat ene kleine stukje en het één kan zomaar invloed hebben op het andere.
L.Vogelpoel
18 januari 2024 / 14:42De zorgverzekeraars waren inderdaad blij met DICA. Ze wilden immers, ik herhaal het nog maar eens, zorg inkopen op basis van prijs én kwaliteit. Daarvoor ontstond een opening. Dat ze het zouden hebben ‘gekaapt’ is jouw woordkeuze.
Frank van Wijck
8 januari 2024 / 19:55Nee nee, geen woordspelletjes Frank.
Ook geen hominemmetjes.
Ga eens in op wat mijn boodschap is.
Je maakt je er weer te makkelijk van af.
E.Kriek
8 januari 2024 / 20:10Specialisten bashen, of blaten over kwaliteit: het is het verdienmodel van hele volksstammen mensen die wel aan de zorg verdienen, maar die daar helemaal niets te zoeken hebben.
Kortom, we zullen wel even doorgaan met deze BS.
E.Kriek
9 januari 2024 / 13:08