Kwaliteitsgelden

Graag deel ik met u mijn overdenkingen over de zorg. Wat mij momenteel bezighoudt zijn de taken die spelers in het zorgveld toebedeeld hebben gekregen van het ministerie van VWS. De zorgverleners verlenen zorg, de zorgverzekeraars verzekeren de zorg en de burger is verplicht verzekerd. Beroepsverenigingen zien toe op kwaliteit en toezichthouders op het proces en de inspectie grijpt in bij calamiteiten. De burger betaalt en bepaalt, zou je zeggen. Maar of dat ook echt zo is, is aan u.

Ik weet nog dat kwaliteitsgelden naar beroepsverenigingen gingen en dat hetgeen een autoriteit adviseerde werd opgevolgd. Hoe ik het nu ervaar, is dat kwaliteitsgelden naar verzekeraars gaan en dat zij de rol hebben gekregen hierop toe te zien. Ook mogen zij die gelden dan weer verdelen aan bepaalde ingediende projecten. Zelf heb ik in een jury hiervoor mogen zitten en vond toen dat de toebedeling hiervoor lang niet voor alle zorgverleners duidelijk was.

Gelukkig zijn verzekeraars gaan inzien dat kwaliteitsbewaking een taak is van de beroepsgroep zelf en schuiven zij aan bij brancheverenigingen. Aangezien die laatsten helaas niet de taak hebben gekregen te mogen onderhandelen over tarieven, worden kwaliteitseisen opgeschroefd en is de bekostiging van dat alles aan de zorgaanbieders zelf. Dat er al een goed kwaliteitssysteem was, kreeg te weinig aandacht. En dat een verzekeraar dan nog een eigen beleid voert met een schepje bovenop de al strenge eisen, is heden ten dage allemaal mogelijk en wordt stelselmatig geprobeerd. Binnen dit stelsel heeft mijns inziens de verzekeraar een heleboel rollen gekregen.

Weten het ministerie van VWS en ZN wel wat er aan kosten zijn voor audits, privacyborging, software, PREM/PROM, transparantie, scholing, inschrijving bij netwerken, enzovoort? En waarom is er tegen verzekeraars geen countervailing power op beloningsgebied door een beroepsvereniging, maar moeten binnen bepaalde regels aanbieders dit zelf bevechten?

Als zorgaanbieder in de eerste lijn voel ik me vaak onrechtvaardig behandeld

Als zorgaanbieder in de eerste lijn voel ik me vaak onrechtvaardig behandeld. Met zaken die niet goed gaan, kan ik naar het Nederlands Arbitrage Instituut of naar de NZa of ACM. Binnen ons huidige stelsel vraag ik me echter af hoever ik daarmee kom? Is het niet nodig om de taakverdeling eens te herzien van spelers in de zorgmarkt?

Graag wil ik me daar eens in verdiepen. Intussen is het zeer goed dat duidelijk uitgesproken wordt wanneer bepaalde zaken niet kloppen of onnodig de duimschroeven worden aangedraaid op eigen kosten. En wanneer er iets verbeterd kan worden, moet daar niet mee gewacht worden tot 2020. De toekomst van ons als paramedici wordt nu bepaald, dit jaar. Ook die van de zorg aan onze patiënten. De toekomst is nu!

Delen