Lang genoeg gewacht
Een traumachirurg die zegt “Als chirurg doe ik meer kwaad dan goed”, als het om een heupoperatie bij kwetsbare ouderen gaat. Dat horen we niet vaak. Detlef van der Velde zegt het wel en dat valt te waarderen.
Meer nog omdat hij het in een krant zegt, een publiek medium, en dus ook vakgenoten min of meer publiekelijk dwingt om hierover een standpunt in te nemen. De KNMG deed dit weliswaar eerder, in het rapport Niet alles wat kan, hoeft. Maar een rapport van een beroepsgroep is geen persoonlijk standpunt van artsen die zich er hard voor maken. En het feit dat negen jaar zit tussen dat rapport – uit 2015 – en die opmerking van Van der Velde, geeft aan dat de discussie over overbehandeling bij ouderen er een is die al heel lang niet heeft geleid tot een breed gedragen nieuw beleid op dit gebied.
“De discussie over overbehandeling bij ouderen is er een die al heel lang niet heeft geleid tot een breed gedragen nieuw beleid op dit gebied”
“Er is weerstand bij chirurgen, die zijn opgeleid om mensen door een behandeling beter te maken”, zegt arts-onderzoeker Thamar Kroes. “Ook hebben ze niet altijd tijd om na de opname bij de spoedeisende hulp eerst een gesprek van anderhalf uur te voeren. Ze willen gewoon opereren.”
Niets menselijks is chirurgen vreemd. Maar het is wel duidelijk dat er wat moet gebeuren. En als de weg hiertoe een hoogleraarschap voor Van der Velde is – de dringende wens die hij zelf uit – dan is dat prima. Hij zou wel vijf wetenschappers aan het werk kunnen zetten om de zorg voor ouderen fundamenteel beter te maken, zegt hij. Benoem die man dus. Maar besef als artsen ook dat wetenschap een traag proces is, en dat er geen reden is om erop te wachten.
2 reacties
Ik heb moeite met de suggestie dat overbehandeling bij ouderen een probleem is dat nergens wordt aangepakt. Ik begon in het verpleeghuis in 1982, nu 41 jaar geleden, en het was ook toen al onze missie om overbehandeling van ouderen te voorkomen. De specialist ouderengeneeskunde probeerde al meerdere decennia om de heupfractuur zo veel mogelijk uit de SEH weg te houden. Als er één groep artsen is die hun boeren-, dan wel boereninnenverstand gebruiken om te bewerkstelligen dat er niet te veel geneeskunde wordt losgelaten op falende lichamen die onhoudbaar op weg zijn naar het einde, dan is dat wel de SO.
Bert Keizer
9 februari 2024 / 21:07Zo ken ik de specialist ouderengeneeskunde ook Bert. En ik wilde met deze blog ook niet de suggestie wekken dat overbehandeling bij ouderen een probleem is dat nergens wordt aangepakt. Maar de specialist ouderengeneeskunde is niet altijd in beeld op het moment dat een chirurg een beslissing nemen over wel of niet opereren. Een heupfractuur doet zich immers niet alleen maar voor bij ouderen in een verpleeghuis. Met het overheidsbeleid dat erop gericht is dat ouderen ook bij toenemende kwetsbaarheid langer thuis blijven wonen, is het zelfs redelijk aannemelijk dat dit vaker in de eigen woonomgeving zal gebeuren. Maar ook in die woonomgeving kan de specialist ouderengeneeskunde natuurlijk een belangrijke rol spelen.
Frank van Wijck
9 februari 2024 / 21:29