Leefstijl en bestaanszekerheid

Op zich is het altijd goed als partijen niet strikt vanuit hun eigen discipline maar in samenwerking met andere disciplines activiteiten ontplooien om de gezondheid van mensen te bevorderen. We zien dit nu gebeuren in het leefstijlloket dat in Brabant wordt geopend. Anders dan de kop van het artikel suggereert zijn het niet alleen zorgpartijen die hiervoor samenwerking hebben gevonden met elkaar. Een van de partners is immers WijZijn, de organisatie voor maatschappelijk welzijn in de regio.

Tegelijkertijd is het de vraag of deze toch vrij brede aanpak zal volstaan om mensen tot een gezondere leefstijl te brengen. Niet alleen omdat leefstijlverandering enorm moeilijk te bewerkstelligen – en vooral ook duurzaam vol te houden – is. Maar ook omdat voor een structurele gezondheidsaanpak meer nodig is dan wat de Brabantse partijen kunnen bieden.

“Voor een structurele gezondheidsaanpak is meer nodig dan wat de Brabantse partijen kunnen bieden”

Wat precies, staat beschreven in het briefadvies Gezond opgroeien, wonen en werken. De Sociaal Economische Raad schreef dit advies afgelopen december en brengt het nu expliciet onder de aandacht als oproep aan het nieuwe kabinet, om werk te maken van gezondheidsbevordering en het verkleinen van sociaaleconomische gezondheidsverschillen. De Raad stelt – terecht – dat dit vraagt om een integrale, domeinoverstijgende langetermijnaanpak waarin gezondheid, arbeidsmarkt, sociale zekerheid, onderwijs en de leefomgeving samenkomen.

In de aanloop naar de verkiezingen van afgelopen november hadden veel politieke partijen de mond vol over de overkoepelende term bestaanszekerheid. De vier partijen die nu met elkaar spreken over de mogelijke vorming van een nieuw kabinet, brengen niets naar buiten over de onderwerpen waarover ze spreken. Of het onderwerp politiek nog steeds leeft weten we dus niet. Dat het zaak is dat de politiek er werk van maakt, weten we wel.