Leuker kunnen we het niet maken…

Er wordt al jaren geklaagd over de administratietijd in de zorg. Ook onder paramedici.  Als reactie wordt vaak aangegeven dat het er via automatisering allemaal veel gemakkelijker op zou zijn geworden. Niets is echter minder waar!

Ik wil een vergelijking maken met het huishouden: hoe meer apparaten in huis, hoe drukker we het hebben gekregen. Techniek dient de mens maar de mens krijgt het drukker met andere bezigheden. Zo ook in de gezondheidszorg. We overleggen wat af met elkaar en leggen veel vast. We hebben daar formats voor maar de inhoud zal toch van onszelf moeten komen. We wijzen naar elkaar als schuldige van wie we dit moeten. Is het van de zorgverzekeraar? Is het van de beroepsvereniging? Is het van het ministerie?  Is het voor profilering of voor samenwerkingspartners ? Zelden hoor je dat het moet van de patiënt.

We kennen allemaal het belang van goede documentatie. Op de opleiding leren we  behandelplannen uit te schrijven tot in detail. Wat is hiervan nuttig voor elke nieuwe patiënt? De tijd voor verslaglegging en verslaggeving neemt inmiddels een behoorlijk deel in van de dag. In het tarief zit een gedeelte hiervoor verwerkt, maar dit staat niet meer in verhouding. De zorg moet transparanter, kwaliteit moet inzichtelijker en dat wordt vaak vertaald in meer vastleggen. Je moet je kunnen verantwoorden naar buiten toe. Dat de ander kan zien dat je kwaliteit levert is een gerechtvaardige vraag.

Blijkt kwaliteit uit hetgeen je vastlegt en wie kan er eigenlijk iets zeggen over kwaliteit? De patiënt via een evaluatieformulier of via zorgkaartnederland.nl? De zorgverzekeraar middels een behandelgemiddelde via spiegelinformatie of audits? Kan het ministerie hier iets over zeggen of collega’s?

Het is zaak dat beroepsverenigingen zich met leden inspannen om zorg inzichtelijk te maken en hierbij niet uitgaan van een ideaalbeeld van kwaliteit maar van een haalbaar beeld. Dat dit niet gemakkelijk is, is duidelijk en zal indien het niet blijkt te werken bijgeschaafd dienen te worden. Om de schuld van de vele administratie bij de beroepsvereniging neer te leggen is echter te kort door de bocht! Moeten we dan de zorgverzekeraar als zondebok zien of het ministerie ? Het is niet duidelijk, ook niet of het misschien komt door de ‘rotte appel’ dat we ons zo moeten verantwoorden.

De zorgverzekeraar zal zeggen het niet leuker te kunnen maken maar misschien wel gemakkelijker. Verantwoord vergoeden zou ook al schelen.