Levenskunst

De 85-plussers die in een verpleeg- of verzorgingshuis wonen, voelen zich even vaak gezond als hun nog in hun eigen huis wonende leeftijdsgenoten. Het Centraal Bureau voor de Statistiek meldt dit op basis van nieuwe analyses van de Gezondheidsenquête en het onderzoek Ouderen in instellingen. Op het oog opmerkelijk nieuws, want de 85-plussers die in een verpleeg- of verzorgingshuis wonen, hebben toch echt meer aandoeningen en zijn lichamelijk tot minder in staat dan de nog zelfstandig wonende 85-plussers.

Maar voor wie even doordenkt is het misschien helemaal niet zo opmerkelijk. Denk maar aan dat prachtige gedicht Water bij de wijn van Annie M.G. Schmidt. Wim Sonneveld gebruikte het voor een van zijn liedjes en leidde het in met de woorden: “Gelooft u niet dat als je ouder wordt dat je hoe langer hoe meer water bij de wijn doet?”

Nu gaven Schmidt en Sonneveld er natuurlijk de ironische twist aan die hun beider werk zo uniek maakte, maar in de kern klopt de boodschap helemaal. Al zal niet iedereen daarin zo ver gaan als hoogleraar ouderengeneeskunde Joris Slaets, die zelfs stelde zich te verheugen op gebrekkigheid.

De conclusie van het CBS sluit trouwens heel mooi aan bij de stelling van Hanneke Beerens, dat de kwaliteit van leven van mensen met dementie in een verpleeghuis even hoog is als van degenen die thuis wonen. Noemen we dat niet gewoon coping: je aanpassen aan de omstandigheden? Wie daarin slaagt en dus ook bij toenemende kwetsbaarheid kan blijven genieten, is een levenskunstenaar. En wie die levenskunst herkent en er energie in wil steken om die alle ruimte te geven, kan in een verpleeghuis prachtig werk doen.