Lexus NX

Door zijn uiterlijk is de nieuwe Lexus NX geen allemansvriend, maar hij is wel helemaal ‘van nu’.

De nieuwe NX is een fractie groter dan zijn gelijknamige voorganger en zijn uiterlijk is nogal uitgesproken. Over smaak valt niet te twisten, maar feit is wel dat deze Lexus in ieder geval lekker onderscheidend is. Vanbinnen is hij heerlijk ruim, als het moet passen er wel vijf volwassenen in. De bagageruimte is met zijn minimuminhoud van 545 liter vergelijkbaar met die van de concurrentie.

De afwerking en vormgeving zijn verzorgd en helemaal van deze tijd: alle instrumenten zijn digitaal. Daarnaast is er een fraai head-up display waarin ook de functies te zien zijn van de druktoetsen op het stuur. Dat werkt erg fijn. Wat ‘voorstudie’ vooraf is wel verstandig, om niet pas onder het rijden te moeten uitvinden hoe de airco, adaptieve cruise control en audio-installatie werken. Het is fijn dat het volume van de radio ook nog met een draaiknop is te regelen. Minpuntje: de zittingen van de voorstoelen zijn wel wat aan de korte kant. Oh ja, nog eentje: de ‘hold’-functie van de automatische transmissie moet na elke start opnieuw worden ingeschakeld.

‘Op de weg is de NX een heel prettige, comfortabele metgezel’

De NX is er nu als full hybrid, met twee- of vierwielaandrijving. Ik heb bewust gekozen voor de topversie NX450h+ AWD: Lexus’ eerste plug-in hybride. Een fantastisch verfijnd werkend systeem, waarbij ik de keuze tussen volledig elektrisch rijden of full-hybrid aan de auto kan overlaten. Als ik zelf kies, kan ik batterijcapaciteit sparen om bijvoorbeeld in de stad volledig elektrisch te kunnen rijden. Ik heb de batterij ook 100 procent geladen en ‘m zoveel mogelijk leeggereden: daarmee kwam ik 63 kilometer ver en het elektrische verbruik ligt dan rond de 25 kWh/100 km. Dat is fors, maar voor een SUV van iets meer dan 2.000 kg ook weer niet zó vreemd. Het brandstofverbruik is uiteraard sterk afhankelijk van de laadfrequentie. Met een vrijwel lege batterij reed ik nét geen 1 op 20. Dat is wel bijzonder zuinig. Hoe vaker wordt geladen, hoe gunstiger het verbruik.

Op de weg is de NX een heel prettige, comfortabele metgezel. Om te weten of de auto elektrisch rijdt of op benzine is een zeer goed gehoor vereist. Een Sport-stand vind ik onzinnig in zo’n auto (ik kies ‘Eco’), maar die toont wel een flinke toerenteller waarop ik kan zien dat de motor in de hybride-stand regelmatig even ‘uit’ gaat. De CVT-transmissie houdt het toerental ook erg laag. De besturing is heel rustgevend, het veercomfort eveneens erg goed, al had ik, vanwege het feit dat ik kleine oneffenheden kon voelen, liever een kleinere velg gehad dan de 20-inch op de testauto.  

Conclusie

De Lexus NX is – vooral uiterlijk – geen allemansvriend. Wat het wél is: een bijzonder fijne, grotere SUV met een zeer hoogwaardige technische verfijning. De bekende kwaliteit van Lexus wordt dik onderstreept met tien jaar garantie.