Logisch

Het College Geneeskundige Specialismen gaf zich al in 2020 rekenschap van het feit dat het zorglandschap verandert en dat dit gevolgen moet hebben voor het specialismenlandschap. In het toen gepubliceerde pamflet hierover schreef het CGS: ‘De verdere specialisatie in het specialismenlandschap gaat ten koste van de generalistische vaardigheden van de specialist/profielarts en van de aandacht in de opleidingen voor samenwerking met andere disciplines’.

De houtskoolschets die het CGS nu publiceert over het specialismenlandschap in 2035 is een logisch gevolg hierop. Het uitgangspunt uit het eerdere pamflet is hierin verder uitgewerkt. ‘De generalistische arts kan patiënten met meerdere aandoeningen behandelen, met voldoende oog voor preventie en leefstijl. Dat gebeurt in een netwerk van diverse zorgdisciplines’, heet het hier.

‘Verder specialiseren via een opleiding in een subspecialisme blijft mogelijk, maar is niet meer het uitgangspunt’

Het is een forse verandering van het huidige specialismenstelsel en het idee zal her en der dan ook zeker tot verzet leiden. Niet alleen omdat verandering sowieso altijd tot discussie leidt over de vraag wat de noodzaak ervan is (“We doen het toch al jaren zo?”). Maar er kan ook iets anders spelen. Als samenwerking en kennisdeling meer op de voorgrond komen te staan dan het unieke karakter van een specialisme, wordt de individuele specialist voor de patiënt minder iemand om tegenop te kijken.

In de houtskoolschets neemt het CGS een nuchter standpunt in: ‘Verder specialiseren via een opleiding in een subspecialisme blijft mogelijk, maar is niet meer het uitgangspunt’. Dat klinkt als een standpunt dat zich logisch verhoudt tot de ontwikkelingen in maatschappij en zorg.