Los het op

Wageningen roept de hulp in van het ministerie van VWS om toelatingseisen vast te stellen voor nieuwe bewoners van verzorgingshuis Dennenrust, onderdeel van de stichting Jah-Jireh. Het gemeentebestuur van Wageningen zorgde vorige week voor landelijke ophef door echtparen in Dennenrust bij wie sprake is van een verschil in zorgvraag te dwingen tot verhuizing. De gemeente maakte later diezelfde week nog bekend dat de huidige bewoners mogen blijven. Maar nu wil ze dus alsnog door VWS bij de hand worden genomen om beleid te ontwikkelen voor toekomstige bewoners met een verschil in zorgvraag.

Het Wageningse gemeentebestuur toont zich hiermee niet erg inventief. In het interview dat ik eind vorig jaar met staatssecretaris Martin van Rijn had voor Zorgmarkt, zei hij: “Als je met persoonlijke omstandigheden van mensen rekening wilt houden, kun je het niet met een indicatie vanuit Den Haag regelen. Dat moet echt in samenhang met de omgeving worden bezien. One size fits all bestaat hierin niet.” Als in de uitvoering van de langdurige zorg gemeentelijke verschillen ontstaan, is dat dus prima, stelde hij.

Dat dit tot lokale oplossingen kan leiden die niet passen in de huidige kaders, is duidelijk. Maar daarvoor krijgen gemeenten juist heel veel ruimte. VWS doet pilots om die schotten in kaart te brengen, zodat ze heel gericht kunnen worden opgelost. Van Rijn deed dan ook een beroep op de veldpartijen om geconstateerde problemen aan de orde te stellen. Maar ‘aan de orde stellen’ is iets anders dan je handen in de lucht werpen en “help” roepen.