Maagzuur

Drie uur vliegen van Nederland verwijderd wordt mijn nachtrust wreed vergald door maagzuur. Ik herinner mij nog de verwarring na mijn eerste vlucht. We hadden een kleine tweeduizend kilometer gevlogen en waren geland in Malaga, maar gewend aan autoreizen gaf mijn gevoel aan dat wij ons ergens in Noord-Frankrijk moesten bevinden. Met dank aan God mag weten wie beschikt ons lichaam over een wonderbaarlijk adaptatievermogen. Mijn brein kan tegenwoordig goed omgaan met vliegreizen, maar het maagdarmstelsel vraagt nog altijd om ondersteuning van Zantac Snel en Metamucil. Geloof me, ook over de grenzen gebruik ik nauwelijks of geen alcohol, beperk ik mij tot vier kopjes koffie per dag, ben ik een matige vleeseter en bezondig ik mij niet aan stevig gekruid voedsel. Daar ligt het dus niet aan. Wat mijn maag en darmen in verre oorden wel opstandig maakt, blijft een raadsel.

Mag ik mij wagen aan een derde tablet Zantac Snel? Toen Zantac op de markt werd gebracht, zei men dat deze maagzuurremmer louter bij specialisten in veilige handen was. Promotie van geneesmiddelen was toen nog niet gebonden aan beperkingen en het kostte artsenbezoekers weinig moeite om huisartsen te verleiden ook dit ‘wondermiddel’ voor te schrijven. En laten we eerlijk zijn: het werkt uitstekend! In de loop der jaren heb ik zelf heel wat Zantac geslikt. Losec – het krachtiger broertje – heb ik altijd gewantrouwd, maar toen Zantac zonder recept bij de drogist verkrijgbaar was, leek mij dat niet bezwaarlijk. En ziedaar: de farmaceut verrast ons allen met een variant, die volgens de verpakking al in 2 minuten werkt en tot 4 uur lang bescherming biedt: Zantac Snel.

Ondanks mijn klachten durf ik niet zomaar een derde tablet te nemen. Omdat de bijsluiter in Nederland is blijven liggen, zoek ik in het holst van de nacht op mijn smartphone naar de maximale dosering. Vaag staat mij bij dat je per etmaal niet meer dan twee tabletten ranitidine – zoals de werkzame stof heet – mag slikken. Dan doe ik een verbijsterende ontdekking: in Zantac Snel zit helemaal geen ranitidine maar ‘een hoogwaardig extract uit bruine algen’: ‘Dit alginaat vormt een sterk beschermende laag boven de maaginhoud om te voorkomen dat maagzuur ontsnapt naar de slokdarm (…).’

Mag je onder dezelfde naam twee verschillende producten verkopen?

Wat krijgen we nou: mag je onder dezelfde naam twee verschillende producten verkopen? Dat is toch boerenbedrog!  Dan kun je net zo goed aan andere zuurbindende middelen zoals Gaviscon of Rennie Duo kopen. Nu begrijp ik waarom je van Zantac Snel ‘niet meer dan 16 tabletten per dag’ (een doosje bevat ‘slechts’ 20 tabletten!) mag gebruiken!

Twee dagen later, op 4 oktober jl., kondigt de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd toevallig een terugroepactie groot deel maagzuurremmer ranitidine aan: ‘Er zit mogelijk een vervuiling met NDMA in. (…) NDMA is waarschijnlijk kankerverwekkend. (…) De ranitidine die bij de drogist en in de vrije verkoop verkrijgbaar is, wordt bij de verkoopkanalen uit de schrappen gehaald.’ Vraag mij niet wat NDMA is.

Terug in Nederland ontdek ik nog twee varianten van Zantac: Zantac Redugas en Zantac Diasolve, respectievelijk tegen een opgeblazen gevoel en diarree. Ik geef de moed op om hiervan nog iets te begrijpen. Waarom bestaat er nog geen Valium Snel met een valeriaanextract? Ik doe nog een ontdekking: bij een drogist annex parfumerie in Rosmalen kan ik nog doosjes échte Zantac kopen en bij de Etos belooft men mij dat het middel over drie dagen ‘gewoon weer verkrijgbaar’ is.

Delen