Massamedicatie
Het bericht dat Duitsland ouders gaat verplichten om hun kinderen in te enten tegen de mazelen geeft nieuwe voeding aan de discussie over de vraag of een dergelijke verplichting ook voor Nederland een optie zou kunnen zijn. We weten dat mazelen geen onschuldige kinderziekte is, maar dat de overheid toch terugdeinst voor zo’n verplichting.
Op social media kwam ik de opmerking tegen dat dit laatste logisch is ‘want met het toevoegen van fluoride aan het drinkwater zijn we toch ook gestopt’. Nederland heeft fluoridering van het drinkwater inderdaad alweer in 1976 achter zich gelaten. Het argument tegen die toevoeging ervan – dat het een vorm van verplichte massamedicatie zou zijn – valt ook wel te begrijpen. Het lag daarom voor de hand dat het pleidooi de Groningse hoogleraar Ruud Bos, om fluoride weer terug te brengen in het drinkwater het niet zou halen.
Het fluorideren van drinkwater en verplichte inenting tegen mazelen zijn niet met elkaar te vergelijken
Verplichte inenting tegen mazelen is natuurlijk ook een vorm van massamedicatie. Maar is het hiermee ook terecht om fluoridering en verplichte inenting op één hoop te gooien? De beslissing om fluoride aan het drinkwater toe te voegen, werd genomen in de strijd tegen cariës. Tandbederf is naar, en kan gevolgen hebben voor de algemene gezondheid. Maar je gaat er niet dood aan en het is niet besmettelijk. Bij mazelen ligt het toch wat anders.