Mevrouw
Een jaar geleden deed ik een belofte en met die woorden werd ik arts. De titel voelde vreemd. Mijn eerste recept (voor diclofenac) keek ik wel drie keer na voor ik het aan de patiënt mee durfde te geven. Toen ik mijn eigen witte jassen kreeg, werd ik al wat meer dokter. De eerste nachtdienst was hels, maar het ging goed. Week na week, dienst na dienst, groeide ik in mijn rol.
Nu is het opnieuw mei. Mijn jaarcontract als arts-assistent interne loopt af. Dokter Winter (die titel klinkt allang zo gek niet meer) moet dus beslissen hoe de rest van haar loopbaan eruit zal gaan zien. Opties openhouden, zoals ik tijdens mijn co-schappen deed, kan niet meer. De eeuwige twijfel, waarbij ik me uiteindelijk best prettig voelde, moet worden uitgebannen. Nu is de tijd gekomen om een specialisme te kiezen.
Het is een maand van belangrijke beslissingen. Ik koop mijn eerste auto en boek een verre reis. Bij het reisbureau word ik, voor het eerst van mijn leven, met ‘mevrouw’ aangesproken. Het verbaast me niet eens. Nee, het timide meisje dat een jaar geleden op afgetrapte gympjes aan haar eerste werkdag begon, bestaat niet meer. Mevrouw Winter stapt zelfverzekerd door het leven.
En dus komt het eigenlijk helemaal niet als een verrassing, als ik op een ochtend gewoon wéét wat ik worden wil. De beslissing voelt zo goed, dat ik vermoed dat ik de keuze onbewust al een hele tijd geleden heb gemaakt. Ik word geriater.
Toch is het niet gemakkelijk om afscheid te nemen van een werkplek die zo vertrouwd is gaan voelen, van de collega’s met wie ik een jaar lang al mijn ervaringen heb gedeeld. Dit is de plek waar ik écht dokter ben geworden. Op mijn laatste werkdag ben ik me voortdurend bewust van het feit dat dit gevoel nooit meer terug zal komen.
Ik zal nieuwe collega’s ontmoeten, nieuwe ervaringen ondergaan. Dokter worden is een continu proces, dat gelukkig nog veel verder gaat dan deze eerste baan. Vanaf juli zal ik als arts-assistent bij de psychiatrie mijn volgende schreden zetten op het pad dat leidt tot de functie van medisch specialist.
Maar eerst zal ik een nieuwe belofte afleggen. Over enkele dagen zeg ik ‘ja’ tegen de man die me vanaf het begin van deze reis gevolgd en gesteund heeft; zodat ik me voortaan met een gerust hart ‘mevrouw’ kan laten noemen.