Mijn eerste jaar – Anton Borgstijn

Vier studenten blikken terug op hun eerste jaar. Deze aflevering: Anton Borgstijn (23)  vierdejaars tandheelkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen.

“Ik vond het al nooit erg om naar de tandarts te gaan; toen maakte ik een keer een flinke smak op een schoolfeest en lagen al mijn voortanden uit mijn mond. Eigenlijk kon ik toen niet meer terecht, maar mijn tandarts was zo lief dat ik zelfs na werktijd langs mocht komen. Die ervaring was zo positief, dat ik me realiseerde hoeveel je als tandarts voor mensen kunt betekenen.

‘Na mijn eerste jaar was ik gesloopt’

Ik vond vooral de ‘praktijk’ lastig gedurende mijn eerste jaar. Voor theorietentamens kun je gewoon keihard leren, maar boren en het vullen van gaatjes leer je vooral door oefening. Je moet bijna creatief denken en anders durven werken als het de eerste keer niet goed gaat. Aan de hand daarvan raad ik eerstejaars aan om meteen bij een studievereniging te gaan. Ouderejaars kunnen je goed helpen en de contacten die je legt zijn ook leuk. Je studie zo goed en snel mogelijk doorlopen is nu eenmaal steeds belangrijker. Wel was ik na mijn eerste jaar compleet gesloopt doordat ik continu met school bezig was. Een burn-out zit in een klein hoekje, dus gun jezelf ook die ontspanning. Hou er ook rekening mee dat als je een minor doet, je die naast je studie doet. Onderschat het dus niet. Ik heb hiervoor bewegingswetenschappen gedaan. De punten die ik daarmee heb verdiend, kon ik gelukkig voor die vrije ruimte gebruiken.”