Mijn eerste jaar – prominenten

Enorme vrijheid, leren studeren en jezelf ontdekken. Hoe kijken prominenten uit de zorg terug op hun eerste studiejaar?

Tekst: Andrea Linschoten I Beeld: privé

Marcel Levi 

Internist, hoogleraar geneeskunde en voorzitter Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO). Startte in 1982 in Amsterdam met geneeskunde aan de UvA.

Grootste verandering: De grote toename van eigen verantwoordelijkheid voor het organiseren van je studie. Het was niet allemaal zo strak geregeld op de UvA. Daarnaast was ‘op kamers gaan’ natuurlijk een grote stap, die ik overigens wel fijn vond.

Leukst: De hele studie was gewoon leuk. Vanaf het begin was er aandacht voor de relatie tussen de basisvakken en de kliniek, het curriculum was net nieuw en flink opgefrist, ik had een super gezellige ‘practicumgroep’ en die mensen zag je dan meerdere malen per week. Ook leuk was dat de faculteitsgebouwen destijds overal verspreid stonden in Amsterdam, dus fietsten wij de hele week door de stad van locatie naar locatie. En tussendoor even een krentenbol halen bij de bakker. Ook de studentenvereniging zorgde voor veel extra plezier.

Tegenvaller: Er waren een paar ronduit waardeloze docenten. Zo herinner ik mij eindeloze colleges Medische Fysica waarbij werkelijk letterlijk de hele syllabus was gekopieerd op losse overheadsheets en die werden dan regel voor regel voorgelezen in de collegezaal. Of totaal inspiratieloze diavoorstellingen van andere docenten. Daar tegenover stonden ook briljante colleges, bijvoorbeeld de klinische colleges Interne van professor van Leeuwen. Die kan ik me nog stuk voor stuk en soms woordelijk herinneren.

Tip: Geniet van je studietijd! Doe zoveel mogelijk, binnen en buiten je studie, en zeg op alles ja. Geniet ook van je vrijheid, die komt nooit meer op deze manier terug in je verdere loopbaan. Blijf gefascineerd door alles wat je hoort en leest over de geneeskunde. Het vak ontwikkelt zich momenteel razendsnel, er komen behandelingen voor ziekten die vijf of tien jaar geleden nog niet te behandelen waren. Geneeskunde beleeft een gouden eeuw en het is geweldig dat je daar de komende jaren deel van kan uitmaken.

Marion Koopmans 

Hoogleraar virologie en lid van onder meer het Outbreak Management Team. Begon in 1973 aan diergeneeskunde in Utrecht.

Grootste verandering: Het huis, het dorp, de provincie uit. Opgroeiend in Limburg had je niet veel vrijheid, het echte leven kon beginnen. Opeens woon je op jezelf, je kan doen en laten wat je wilt. Dat was wel een tijdlang feest.

Leukst: Alles is nieuw. Op jezelfwonen, nieuwe mensen leren kennen, de stad ontdekken. Ook de opleiding vond ik fascinerend.

Tegenvaller: Je wordt wel op jezelf teruggeworpen, soms stoot je je neus, soms is het eenzaam. Een vriendenkring heb je niet zomaar opgebouwd.

Tip: Gebruik je studietijd om uit te zoeken waar je wilt zijn en wie je wilt zijn. Het is een ontdekkingsreis, geniet daarvan. Ik hoor veel over de druk waar studenten last van hebben, maar je hoeft niet alles in je eerste jaar al te kunnen of te weten.Ik hoop dat de lockdowns er steeds meer af gaan. Maar ondanks de beperkingen, zoek de contacten op. Mijn studietijd heeft mij vriendschappen voor het leven opgeleverd.

Erik Scherder

Hoogleraar klinische neuropsychologie VU Amsterdam. Startte in 1976  met fysiotherapie in Amsterdam.

Grootste verandering: Samen met mijn twee broers werkte ik al sinds mijn zestiende fulltime in de zaak van mijn vader. Hij vertegenwoordigde grote papier- en plasticfabrieken in Nederland. Maar ik wilde echt iets anders doen. Toen ik 24 was, lukte het om toegelaten te worden tot de opleiding. Dat had heel wat voeten in de aarde. Dus ik had heel sterk het gevoel van ‘nu of nooit’. Ik kreeg één kans, een opening naar een ander leven. Voor mij hing alles ervan af, ik wilde niet meer terug. Het was heel hard studeren en heel hard werken. Dat heb ik altijd gedaan, tot op de dag van vandaag.

Leukst: Naast het studeren was er geen tijd voor leuke dingen. Maar het was heel belonend om te merken dat de studie lukte. Ik had nooit gestudeerd en moest maar afwachten of het zou lukken. Maar ik haalde negens en tienen, ik deed daar ook echt alles aan.

Tegenvaller: Die was er eigenlijk niet. Het was een feest dat ik ervaarde dat dít het ging worden. 

Tip: Eigen je de studie, het vak, toe. Zet een stip op de horizon, dit is jouw keuze. Dat helpt om gemotiveerd te blijven. 

Sabine Uitslag

Oud-verpleegkundige, gezondheidswetenschapper, directeur werkplezier FWG, ondernemer en adviseur. Begon na de hbo-v in 1994 aan de studie gezondheidswetenschappen in Maastricht.

Grootste verandering: Uit huis gaan, van een klein dorp naar de grote stad. De reis naar mijn kamer kostte me destijds vier uur met de trein. Het betekende voor mij niet alleen gaan studeren, maar ook echt leren leven. Wie ben je als je loskomt van je ouders – ik kom uit een warm gezin- en van je familie en vrienden? 

Leukst: Op de universiteit ging er een wereld voor me open, de wetenschappelijke kijk op de leerstof, uit het keurslijf van ‘die ene theorie’ die op het hbo werd gehanteerd. Daarnaast was uit huis gaan heel bevrijdend, dat je alles zelf kan uitzoeken, je leven inrichten zoals het bij jou past. Het voelde bevrijdend op vele vlakken.

Tegenvaller: Ik moest wennen aan het probleemgestuurd onderwijs met veel vrijheid. Ik moest echt opnieuw leren studeren. Dat heeft me wel een half jaartje gekost.

Tip: Hoewel ik het nu ook erg naar mijn zijn heb, was mijn studietijd toch de mooiste periode van mijn leven. Haal alles eruit. Besteed aandacht aan wie je bent en wie je wil zijn. Samenvattend zou ik zeggen: ‘Onderzoek alles en behoud het goede’.