Mooie woorden

In prachtige woorden lees ik op de website van Zorgverzekeraars Nederland dat vier zorgverzekeraars een overeenkomst tekenen betreffende het concept Positieve Gezondheid. Zij doen dit om de patiëntgerichte zorg te bevorderen. Er wordt geschreven over de trend om breder te kijken en vragen te stellen op meerdere gebieden, zoals dagelijks functioneren, mentaal welbevinden en meedoen in de maatschappij. Dit mag nieuw klinken voor de verzekeraars maar gebeurt bij ons in de praktijk al jaren.

We bevragen volgens het ICF-schema de patiënt uitvoerig, zoals gesteld in de richtlijnen van onze beroepsvereniging. Wat zo stuitend is, is dat de verzekeraars niets van dit alles kunnen meenemen in hun data. Ze zijn nog niet zo ver. Op grond van deze data kan het zijn dat je korter of langer over een behandeling doet, want bij iedere persoon spelen verschillende factoren. Je past je zorg hierop aan en dat heet patiëntgerichte zorg. De regels die verzekeraars stellen bij de behandelindex nemen nagenoeg geen van die factoren mee. Je kunt worden afgerekend zonder dat je op de hoogte bent van de berekening van de betreffende verzekeraar hierover. De financiële gevolgen zijn groot.

Zorgverzekeraars geven heel graag in discussies over de zorginkoop aan dat ze overleggen met de beroepsvereniging en daarmee in goed gesprek zijn. Ook staan de akkoorden vol van afspraken over uniformiteit in inkoop en index. Weer prachtige woorden. De werkelijkheid is echter anders. Onlangs was de voorzitter van de NVLF op de radio en hij gaf aan dat iedere zorgverzekeraar op zijn eigen wijze regels stelt en dat de logopedisten onder steeds zwaardere druk staan. Een beroepsvereniging mag niet praten over geld en zolang dit niet gebeurt zie ik dat de verzekeraars alle richtlijnen overnemen maar de tijd die daarvoor staat daarin niet meenemen. De tarieven zijn absurd laag. De verzekeraars volgen elkaar in die te lage bekostiging en spreken dan volmondig van ‘marktconform’. Daar is noch de patiënt, noch de zorg bij gebaat.

De tarieven zijn absurd laag. De verzekeraars volgen elkaar in die te lage bekostiging en spreken dan volmondig van ‘marktconform’

Wettelijk worden zaken over toegankelijkheid en verwijsbeleid geregeld, maar de eigen invulling van verzekeraars is zeer verschillend. Dit schept dagelijks verwarring. Soms lijken verzekeraars boven de wet te staan of afspraken niet na te komen. Mooie woorden zijn er genoeg maar de uitwerking laat op zich wachten.

Ik begrijp van voorzitter Rouvoet dat er geen echte aanspreekcultuur is binnen Zorgverzekeraars Nederland. De Nederlandse Zorgautoriteit zou die rol dan extra moeten oppakken. Laat ze proactief het inkoopproces volgen, vraag contracten op, bekijk het proces en bespreek wat niet deugt. De adviesraad RVS heeft zich al uitgesproken over het falen van het inkoopproces en hopelijk gaan de nieuwe ministers hiermee aan de gang.

We zien nu dat als praten niet helpt bij het onderhandelproces naar andere middelen wel geluisterd wordt. Dat voorbeeld zullen velen gaan volgen, want eens ben je uitgepraat.