Nee bedankt

Op 9 januari 2013 schreef ik op deze plaats: “Ik ben blij dat ik nog anderhalf jaar de tijd heb om na te denken voordat die uitnodiging voor de darmkankerscreening op de mat valt. Hopelijk komen dan net de eerste resultaten in de media.” Inmiddels zijn die eerste resultaten er en die zijn niet bemoedigend: de test gaat aan zijn eigen succes ten onder. En de oplossing die hiervoor is gevonden, is wetenschappelijk gezien ronduit potsierlijk. Waar eerst is bepaald dat 88 nanogram bloed per milligram ontlasting reden was om iemand uit te nodigen voor vervolgonderzoek, wordt die ondergrens nu gesteld op 275 nanogram bloed.

O? Maar aan de bepaling van die 88 nanogram lag toch een wetenschappelijke argumentatie ten grondslag? Het getal is te exact om als willekeurig te kunnen worden bestempeld. Dan had het net zo goed 85 of 90 kunnen zijn. Maar nu op basis van die 88 nanogram de ziekenhuizen het aantal vervolgonderzoeken niet aan blijken te kunnen, is 275 nanogram ineens precies even wetenschappelijk verantwoord? Dat is moeilijk te verkopen, en de medische wetenschap bewijst zichzelf hiermee dan ook bepaald geen dienst.

Voorlopig geldt de ‘nee’-sticker op mijn brievenbus dus ook voor de uitnodiging voor de darmkankerscreening. Kom eerst maar eens met een goed verhaal. Tot die tijd test ik mijzelf wel, door gewoon één keer in de week goed te kijken naar wat er in de pot ligt.

Delen