Niet gokken
Christiaan Rompen, orthopedisch chirurg en medisch directeur van OCON orthopedische kliniek, beklaagt zich over de omzetplafonds die naar zijn zeggen van het ziekenhuis een zorgcasino maken.
‘Zonder de onzekerheden van een omzetplafond kunnen ziekenhuisbestuurders een veel voorspelbaarder langetermijnbeleid voeren’, stelt Rompen. Dat is beslist waar. De vraag is alleen of dit dan het langetermijnbeleid is dat op dit moment in de ziekenhuiswereld aan de orde hoort te zijn.
Zonder omzetplafond kunnen ziekenhuizen immers gewoon het hele jaar blijven doorbehandelen, zonder het risico te lopen dat ze aan het eind van het jaar tegen de grens aanlopen van wat de bedoeling is dat op jaarbasis financieel mag worden besteed aan ziekenhuiszorg. En wie het VWS-beleid van de laatste jaren een beetje heeft gevolgd, en het Integraal Zorgakkoord heeft gelezen, weet dat dit nu juist niet de bedoeling is. Het credo van zorg voorkomen, verplaatsen en vervangen, is toch duidelijk genoeg. Daarnaast is er ook nog iets met zinnige zorg.
‘Zonder omzetplafonds is inderdaad een voorspelbaarder langetermijnbeleid mogelijk. Maar sluit dat aan op het credo zorg voorkomen, verplaatsen en vervangen?’
Een traditioneel contract met omzetplafonds biedt geen zekerheden, stelt Rompen. Maar een ziekenhuis dat geen gok wil wagen met de continuïteit, kan natuurlijk ook gewoon met de zorgverzekeraars afspraken maken voor een meerjarencontract waarin wordt ingezet op gefaseerde krimp. Dat geeft wel zekerheid. En het is nog in overeenstemming met de bedoeling van het VWS-beleid ook.
