Niet zeuren

Mark van Houdenhoven, bestuursvoorzitter van de St Maartenskliniek in Nijmegen, windt er geen doekjes om: De zorg moet niet zeuren om meer geld, maar moet de hand in eigen boezem steken. Bestuurders van zorginstellingen hebben te lang “de deur dichtgehouden” en “onvoldoende verantwoording afgelegd aan de samenleving.”

Bij het lezen van zijn woorden moest ik meteen denken aan de recente blog van Marjan Kaljouw die stelde dat we niet over het stelsel moeten discussiëren, maar over de kosten die we in de zorg maken. Zoals we weten kreeg Kaljouw een enorme lading kritiek over zich heen, hoewel ze natuurlijk gewoon gelijk had met wat ze schreef. Staat Van Houdenhoven nu hetzelfde te wachten? In ieder geval minder openlijk, verwacht ik. Hij is immers geen marktmeester maar ziekenhuisbestuurder. Een ‘van ons’ dus voor degenen die er Kaljouw wel zo fors van langs gaven. Al zullen er zeker collega’s zijn die het niet erg op prijs stellen te worden gewezen op hun plicht om keuzes te maken, “in de schijnwerpers van de samenleving onze verantwoordelijkheid te nemen en het publiek goed te informeren.”

Het is goed dat Van Houdenhoven wijst op het belang van ziekenhuisbestuurders om te blijven innoveren, en dat hij ter illustratie hiervan erkent de concurrentieslag voor eenvoudige heup- en knieoperaties te hebben verloren van de zelfstandige klinieken omdat die dit werk goedkoper kunnen doen. Met zo’n gegeven kun je als ziekenhuisbestuurder twee dingen doen: bij de zorgverzekeraars gaan zeuren dat je meer geld nodig hebt om die zorg te kunnen blijven leveren. Of naar die concurrenten toestappen en zeggen: als het te moeilijk voor je wordt, stuur je die patiënten dan naar ons? In het eerste geval denk je aan je eigen continuïteit, in het tweede aan de continuïteit van de zorg.