Nieuwe beroepen in de zorg
Al enige tijd is de Adviescommissie Innovatie Zorgberoepen & Opleidingen bezig met bekijken welke beroepen er in de (verre) toekomst nodig zijn in de zorg. De veranderingen in de maatschappij gaan zo snel dat men stelt dat er opgeleid wordt voor beroepen die na enkele decennia misschien niet meer bestaan.
Dat er veel verandert in de zorg is duidelijk. Managers zijn al vele jaren in de zorg aanwezig en de taken van wijkverpleegkundigen veranderen met de dag. Beroepen waarover je eerder niet hoorde zijn onder andere physician assistant, pharmacy practitioner, parkinson- of longverpleegkundige, praktijkondersteuner en declarant.
Wanneer ik zelf denk aan nieuwe beroepen zie ik een combinatie van logopedist/fysiotherapeut voor me. Omdat er vaak een Engelstalige naam aan gehangen wordt, zou je kunnen denken aan ‘speech- and movement therapist’. Of een tandarts die tegelijkertijd screent op gezondheid. Of een huisarts die zich op het gebied van de chirurgie begeeft. In opleidingen kan hier dan al rekening mee worden gehouden. Of wat te denken van robotdeskundigen of deskundigen op het gebied van 3D-printen die kunnen omgaan met alle nieuwe technieken op medisch vlak. In een interview met Lucien Engelen, directeur van Innovation Centre REshape, las ik eens dat hét beroep vd toekomst ethicus in de zorg zal zijn om te bepalen of dat wat mogelijk is, ook wenselijk en verantwoord is.
Wat de laatste jaren ook erg nodig blijkt, zijn beroepen met kennis van onderhandelen, declareren en lobbyen. We kennen de zorginkoper en sinds kort de zorgmakelaar en zorggroepen die veel tijd bezig zijn met het bekostigd krijgen van de geboden zorg. Want wat de taak van de Nza is, wordt steeds minder duidelijk. Als individuele zorgverlener ben je veel tijd kwijt met het doornemen van de contracten met tarieven die ver uit elkaar liggen. Tijd die veel beter aan zorg besteed kon worden. Het kost veel ergernis en levert nagenoeg niets op. Dat een beroepsvereniging wel mag bepalen wat kwalitatief goede zorg is maar over het tarief dat hier dan bijpast geen uitspraak mag doen zorgt voor zoeken naar nieuwe wegen voor inspraak met stijgende onkosten als gevolg .
In de toekomst kan een beroep als zorgpolismakelaar nog weleens nuttig zijn. Die ‘taxeert’ dan op grond van wat medische testjes je risico op zorg en geeft meteen advies voor welke verzekeraar je dan moet kiezen zodat de aanbieders van die zorg er in zitten.
De zorg is complex en de financiering ook maar laten we de zaken niet ingewikkelder maken dan ze al zijn zodat je als zorgverlener en als patiënt weet waar je aan toe bent zonder een heel arsenaal van adviseurs nodig te hebben.
2 reacties
Het wordt inderdaad steeds ingewikkelder met het al dan geen contract tekenen, afwegingen maken en vooral uitleg geven aan de cliënten wat je beweegredenen zijn om een contract niet te tekenen en wat de consequenties voor de client zijn. Vaak wordt het niet gesnapt. Ik heb inmiddels begrepen dat de fysiotherapie een nieuw bestuur heeft die sterk denkt aan het werken zonder contracten. Mijn voorstel zou zijn dat alle besturen van de verschillende zorgverleners de koppen bij elkaar steken en dat er in 2015 massaal geen contracten meer worden getekend. We hanteren dan allemaal het NZa tarief en dammen op deze wijze de macht van de zorgverzekeraars in. We moeten mijns inziens een blok gaan vormen tegen die macht!
Henny Veerman
6 juni 2014 / 09:24Ik verwacht een grote toekomst voor beroepen als : “scherpe inkoper” en “kwaliteitsindicatorenlijstjesinterpretatorenafvinker” .
Tot de grote parlementaire enquête tenminste.
Voor de komende 5 jaar zit je dan gebakken.
E.Kriek
6 juni 2014 / 18:28