Nomadisch werken

Ik heb de huur van mijn kantoor opgezegd. Voortaan ben ik een dakloze werkende, met als enige vaste item mijn tas. Ik werk op deeltijdkantoren, die je per uur, per dag of per week huurt. Als een rondtrekkende artiest pak ik daar ’s ochtends mijn attributen uit. Een kleine, lichte laptop, die ook ‘los’ makkelijk met me meereist en wat snoertjes. Uit de tas komt ook een extra beeldscherm, dat makkelijk uitklapt en gewoon op de usb-aansluiting past. Er zijn verschillende types van iets boven de 100 euro (zoals HP U160, Lenovo LT1421, Asus MB168B+, Toshiba usb-monitor). Kleur en scherpte zijn niet geweldig, maar het is heerlijk om veel informatie naast elkaar te zien.

Wie overal werkt, moet wel extra letten op veiligheid

De afgelopen week heb bij ik het leegruimen van mijn oude plek tientallen kilo’s vergeeld papier – inclusief de hangmappen – in de papierbak gekieperd. Mijn nomadische bestaan is mogelijk geworden doordat ik nauwelijks nog post krijg. En een papierloos kantoor betekent dat je geen echt kantoor meer nodig hebt. Oude boekhouding heb ik nog ergens opgeslagen, maar veel komt er niet meer bij. Digitale nota’s upload ik direct naar het boekhoudkantoor. Met een scanner-app in mijn telefoon kan ik de laatste papieren snel omzetten in een digitaal document (Genius Scan voor iOS en Android).

Wie overal werkt, moet wel extra letten op de veiligheid. Bij gevoelige zaken vertrouw ik niet op het lokale wifi-netwerk, maar leg ik een eigen veilige verbinding aan (met privatetunnel.com). Verder heb ik een alarmsysteem voor als ik mijn laptop alleen laat (sourceforge.net/projects/ialertu of virtualock.com). Zodra iemand de klep van het apparaat dichtdoet of de stroomkabel loskoppelt, gaat er een doordringend alarm af.

Het enige waarvoor ik nog een vaste plek nodig heb, is het maken van back-ups. Het heeft weinig zin om extra harde schijven naast mijn laptop in dezelfde zwerverstas mee te nemen. Back-ups maak ik nu thuis, terwijl ik de aardappels schil.

 

Delen