Nostalgie

Toen ik het achtergrondartikel over het terugdringen van energievretende bureaucratie in de zorg én de overwegingen van demissionair minister Conny Helder las, kon ik een diepe zucht van teleurstelling en ergernis niet onderdrukken.

Ik dacht terug aan de tijd waarin we bij VvAA samen met Het Roer Moet Om (HRMO) en anderen (onder wie veel individuele leden) de beweging (Ont)Regel de Zorg optuigden en faciliteerden. Enorm gemotiveerd, met energie, veerkracht en hooggespannen verwachtingen. Eindelijk een krachtig en breed gedragen initiatief dat een einde zou maken aan verlammende, overbodige wet- en regelgeving en de bijbehorende administratiedruk in de zorg. Iedereen was aan boord, van de minister van VWS tot aan de individuele fysiotherapeut.

Een bijzondere tijd waarin dwars door alle (para)medische disciplines en dwars door alle instellingen en (overheids)instanties heen de neuzen dezelfde kant op gingen. Minister Hugo de Jonge bezocht VvAA, er waren schrapsessies en er werden denktanks in het leven geroepen. De sfeer was zo goed dat ‘we’ (lees: zorgprofessionals) zelfs de hand in eigen boezem konden steken als het ging om (controle)regels die we onszelf kennelijk hadden opgelegd.

Het voelde of het echt zou gebeuren, er hing vertrouwen in de lucht

Met enige nostalgie denk ik terug aan het optimisme over de uitkomsten van het ontregelproces. Het voelde alsof het echt zou gaan gebeuren. Er hing vertrouwen in de lucht, vertrouwen in elkaar en in het proces. Totdat de beweging vijf jaar geleden werd overgenomen door VWS. Als ik nu lees dat minister Helder denkt dat het nog een hele kluif wordt om de 5 procent minder (ervaren) administratieve druk te halen in 2025, zakt de moed me in de schoenen.

En als ze vertelt over alle initiatieven die wél zijn uitgerold, denk ik: er is vast een aantal ambtenaren serieus en betrokken mee bezig, maar het resultaat van de regie bij VWS is gewoon dat de vaart er volledig uit is. Erger nog: dat er zelfs administratiedruk bij komt.

‘We’ hadden de regie nooit uit handen moeten geven aan het ministerie. Ministeries (niet alleen VWS) kunnen geen echte vaart maken als het om veranderen gaat. Dat blijkt steeds opnieuw.