Omgeroerd
‘Niet direct’, zo luidt het toch wat ontluisterende antwoord op de vraag die NRC Handelsblad opwerpt of de patiënt iets merkt van het gegeven dat het de huisartsen is gelukt het roer om te krijgen. De huisarts is er toch voor de patiënt? Als die niet zo veel gaat merken van de inspanningen van de mensen achter het initiatief Het Roer Moet Om, blijft het resultaat van die inspanningen onder de streep toch wat mager.
De krant vervolgt met de boodschap: “Wel denken de huisartsen meer tijd voor de patiënt te hebben nu ze veel minder formulieren hoeven in te vullen.” Ik ben benieuwd of en hoe de huisartsen dit denken te gaan kwantificeren. Gaat de huisarts meer consulten doen? Gaat een consult nu twaalf of dertien minuten duren in plaats van tien? Komen er meer dubbele consulten? Als dit laatste gaat gebeuren, ligt voor de hand dat de huisartsen op een gegeven moment de vraag zullen krijgen hoe die toename van het aantal dubbele consulten te verantwoorden is. Dan begint het gedoe weer van voren af aan.
Hiermee wil ik niet suggereren dat niets bereikt is. Het contracteringsproces wordt verbeterd, de huisartsen krijgen meer ruimte voor samenwerking, de bureaucratie wordt structureel teruggedrongen en het kwaliteitsbeleid wordt gemoderniseerd. Wat blijft, is de ruimte voor zorgverzekeraars om in hun contracten afspraken op te nemen over beloning voor gebruik van een goedkoper onderzoekslaboratorium of het voorschrijven van goedkopere medicatie. Lid van het actiecomité Peter de Groof toont zich hierover gelaten, door te zeggen: “Zo verschillen de posities van huisarts en verzekeraar nu eenmaal.” In het belang van de patiënt – en van het in de hand houden van de zorgkosten – vind ik dat terecht.
10 reacties
Laten we wel wezen; de hete aardappel is vakkundig doorgeschoven naar de volgende in de keten van de Eerste Lijn; de apothekers! Die waren dan ook niet vertegenwoordigd op de beslissende vergadering waar dit allemaal werd besloten.
De KNMP heeft ook deze boot volledig gemist.
Het hele machtigingen, vergunningen en heffingen circus is van de huisarts verschoven naar de apotheken. Die kunnen nu vol aan de bak om de eenmalig geschreven recepten met berichten als; gaarne verbandmiddelen voor mevr, incontinentie voor dhr, stoma voor dhr en mevr, diabetestest en hulpmaterialen en voeding voor iedereen.
De contracten met alle verzekeraars zijn per 2016 volstrekt gelijk; dagprijzen, profielen, volume beperking, kalorie beperking, prijs per calorie, prijs per zakje, met of zonder clip en met recht van nacalculatie door de verzekeraar tot na 3 jaar. Als blijkt dat de declarerende apotheek afwijkt met x procent van het landelijk of regionale gemiddelde dan volgt een terugvordering te verrekenen met de jongste declaratie.
Is een verzekerde met een Baxter, kost per 2016 1 receptregel voor de arts, achteraf gezien minder dan B keer gemuteerd dan is die verzekerde ten onrechte voor 1x per week beleverd en wordt deze achteraf omgezet naar 1x 3 weken. En variaties hierop.
Idem met verbandmiddelen. Idem met reviews. Wordt een patient binnen 1 week na afnemen van een review opgenomen dan wordt het bedrag teruggevorderd.
En die dagprijzen en profielen verschillen per verzekeraar en per merk van die verzekeraar. Dit wegens de concurrentie.
De schadelast voor deze groep middelen is door alle ingrepen zover gedaald dat de huisarts er niet meer toe doet. De mogelijkheid tot terugvordering na 3 jaar maakt de zorginkoop voor verzekeraars nog eens eenvoudiger. Daar moeten we dankbaar voor zijn, zegt W vd Ven in zijn afscheidscollege.
Weet de verzekerde hiervan? Neen! Zelfs de NPCF als zelfbenoemde vertegenwoordiger van alle verzekerden is het allemaal onbekend en zo ook bij de zelfbenoemde experts; die doen mee met het Jaar van de Haas.
Apothekers doen er goed aan om zich te bundelen zoals de huisartsen hebben gedaan; zeg neen, met zijn allen tegen deze gang van zaken! In het belang van de verzekerden!
Jaar van de Transparantie of Jaar van de Haas? Dat is de vraag.
En de huisartsen? Die zijn blij met een dode mus. Vergoedingssysteem voor hen blijft ongewijzigd.
Er volgt een prestatie bekostiging op basis van farmacotherapeutische substitutie. Dat kost enorm veel tijd en die tijd is nu voor hen vrijgemaakt door de Minister en de verzekeraars.
Sigaar uit Eigen Doos wordt dit genoemd.
Oproken van die sigaar is dan ook onverstandig; de Budgettaire druk blijft immers bestaan.
Laat ons danken.
anh jansen
6 oktober 2015 / 11:17Apothekers doen er goed aan zich te bundelen zoals de huisartsen hebben gedaan, stelt u. Gaat dit lukken in een zo gefragmenteerd veld waarin zelfstandige apothekers bestaan naast ketens en formules die ieder hun eigen belangen hebben en die elkaar beconcurreren? Concurrentie en samenwerking kúnnen hand in hand gaan, maar in de openbare farmacie zie ik het niet heel erg gebeuren.
Frank van Wijck
6 oktober 2015 / 13:43‘Concurrentie en samenwerking kúnnen hand in hand gaan, maar in de openbare farmacie zie ik het niet heel erg gebeuren’.
Hand en hand gaan Frank van Wijck en Flip Vuijsje de mist in;
https://www.npcf.nl/keuzegids/#24
Pagina 23 en 24 onderdeel Restitutie zijn nog immer niet aangepast. Flagrante fouten. Vergelijkbaar met het afzagen van het verkeerde been, toedienen verkeerde infuus, stellen verkeerde diagnose met fatale gevolgen.
Zolang deze fouten, en we hebben niet eens de rest doorgenomen, niet zijn hersteld hebben Frank van Wijck en Flip Vuijsje, als verantwoordelijke schrijvers van deze ‘keuzegids’ , zichzelf gediskwalificeerd als zelfbenoemde zorgdeskundigen.
De ‘keuzegids’ van de NPCF biedt nu de keuze tussen Kattenbak of aanmaakhout. Wat zal het worden?
Papier is geduldig. De kattenbak ligt al vol:
https://www.unive.nl/particulier/documents/zorg-gedragscode-van-de-zorgverzekeraar.pdf
Vrij naar Cato; ‘Ceterum censeo”, “Cautor delenda est’
En we nemen nog maar een Buckler.
ANH Jansen
6 oktober 2015 / 21:23Beter voor de huisarts en voor de patiënt
Overeenkomsten die gesloten worden op basis van het zorgaanbod vormen een grote stap voorwaarts voor de huisarts – en zeker ook voor de patiënt. Zijn zorgverleners en zorgverzekeraars het met elkaar eens? Dan wordt de patiënt minder snel doorgestuurd naar het ziekenhuis. Behandeling door de eigen huisarts is prettiger voor de patiënt en daarbij veel goedkoper. Bovendien hoeft de patiënt dan geen aanspraak op zijn Eigen Risico te doen, zoals wel het geval is bij zorg die in het ziekenhuis wordt geleverd. Ook komt het de kwaliteit van zorg ten goede als de huisarts – wanneer nodig – meer tijd krijgt voor intensievere gespreksconsulten.
Ziehier een antwoord op deze prangende vraag.
E.Wind
7 oktober 2015 / 19:04” De huisarts is er toch voor de patiënt? Als die niet zo veel gaat merken van de inspanningen van de mensen achter het initiatief Het Roer Moet Om, blijft het resultaat van die inspanningen onder de streep toch wat mager. ”
Is dit een poging van u om te suggereren dat het belang van huisartsen en patiënten divergeren in deze ?
Dat zou ik jammer vinden.
Richard Lentsch
7 oktober 2015 / 20:23Nee dat is het niet. Wel valt me op hoezeer in de berichtgeving onbelicht blijft wat de patiënt ermee opschiet. Hopelijk is het waar wat Wind stelt en blijft meer zorg in de eerste lijn.
Frank van Wijck
7 oktober 2015 / 21:50Tja… wat de patiënt ermee opschiet…
Is het de patiënt wat waard: Professionele autonomie van zijn huisarts?
Een goed gemotiveerde huisarts met plezier in zijn vak? Schiet de patiënt er wat mee op?
Laat me raden…
G K Mitrasing
8 oktober 2015 / 19:01Jij stelt in reacties op mijn blogs wel eens dat “de patiënt” niet bestaat. Bestaat “de huisarts” wel?
Frank van Wijck
8 oktober 2015 / 19:36Bovenstaand zal waarschijnlijk niet leiden tot de Pulitzerprijs voor journalistiek.
Het kan zo simpel zijn:
-1. een (huis)arts wil zijn/haar patiënt helpen.
-2. die huisarts krijgt meer ruimte om zijn/haar vak uit te oefenen.
-3. huisarts en patiënt blij.
Waarom wordt er hier toch getwijfeld aan deze, op het oog zo logische redenering?
Uw collega (??) Brugman heeft het over “bezieling van zorgverleners, die een belangrijke drijfveer is voor VVAA-leden” .
Oh wacht….
U wilt mogelijk suggereren dat huisartsen uitsluitend uit zijn op eigen gewin, en dat ze de patiënt daarbij uit het oog verliezen?
Dat “bezieling van zorgverleners ” per definitie gewantrouwd moet worden?
Ben Bruyns
9 oktober 2015 / 19:46Nee, Edwin en ik zijn geen collega’s. Hij werkt bij VvAA, ik schrijf als freelancer blogs voor Arts en Auto, dat zijn gescheiden werelden. Het wantrouwen waaraan u in uw reactie refereert, wil ik trouwens helemaal niet suggereren in mijn blog. Wel viel me op – maar ik schreef dit in een eerdere reactie hierboven ook al – dat in alle publiciteit over het nieuwsbericht waarover ik in de blog schreef de vraag wat de patiënt er nu beter van wordt feitelijk nauwelijks aandacht kreeg. Als het resultaat, zoals u suggereert, is: blije huisarts = blije patiënt, dan is het goed en heeft niemand te klagen.
Frank van Wijck
9 oktober 2015 / 21:53