Onaangename verrassing

Erik, een kennis van de tennisclub en sinds een paar jaar de trotse eigenaar van een fysiotherapiepraktijk, kwam laatst nogal radeloos bij mij langs. Nadat ik hem een kop koffie had ingeschonken, deed hij zijn verhaal.

Zo’n drie jaar geleden slaagde Erik erin zijn droom waar te maken. In de buurt van zijn woonplaats kwam toen een mooie praktijk met groeipotentie te koop. Samen met een adviseur rekende hij alles tot achter de komma door en voerde hij vele gesprekken met de eigenaar en ook met het personeel.

Erik kwam tot de conclusie dat er inderdaad nog een behoorlijke groeipotentie in de praktijk zat en nadat hij ook het vertrouwen van zijn partner had weten te winnen, kon hij de overname in gang zetten. De financiering bleek – toen nog – soepel te regelen en al snel kon hij op de receptie het glas heffen ter ere van de overname.

Bij een overname horen naast de lusten ook de lasten

Maar nu vertelde hij dat hij destijds toch iets niet goed in beeld had. Onlangs meldde zich namelijk een fysiotherapeut bij hem die aangaf wel weer aan de slag te willen na een aantal jaren van arbeidsongeschiktheid; of Erik daar maar even aan wilde meewerken. Voor zijn gevoel was hij in een slechte film terechtgekomen. Toen Erik op onderzoek uitging, moest hij tot zijn verbazing concluderen dat de hem tot dan toe onbekende fysiotherapeut inderdaad recht had op reïntegratie in zijn praktijk.

Blijkbaar was de vorige praktijkhouder eigen-risicodrager voor de WIA – waarbij men een lagere premie betaalt, maar zelf verantwoordelijk is voor de kosten van arbeidsongeschiktheid en reïntegratie – en was deze daarom nog tien jaar verantwoordelijk voor de reïntegratie van de medewerker. Door de praktijkoverdracht was deze verantwoordelijkheid op Erik overgegaan. Een onaangename verrassing.

Wanneer u zoals Erik een praktijk wilt overnemen, zoek dan altijd uit of er nog lopende WIA-gevallen zijn bij ex-medewerkers van de praktijk. Want bij een overname horen naast de lusten ook de lasten.