Onder de loep

De extramurale zorg en research komen er in de universitaire medische centra bekaaid van af in verhouding tot de intramurale vakgebieden, vinden de hoogleraren Menno Reijneveld (sociale geneeskunde) en Henriëtte van der Horst (huisartsgeneeskunde). Hun beider aandachtsgebieden – en ook ouderengeneeskunde – krijgen in academisch onderzoek niet de aandacht die ze verdienen.

Het is terecht dat beiden hierop wijzen. Natuurlijk zijn fundamenteel biomedisch onderzoek en complexe medisch-specialistische onderzoeken ook belangrijk, maar met het oog op de doelstellingen van De juiste zorg op de juiste plek is het wel zaak dat juist nu ook ruimte wordt geboden aan kennisontwikkeling die ten goede komt aan de zorg die buiten de ziekenhuismuren kan worden geboden. Om nog maar te zwijgen over interventies die kunnen bijdragen aan het voorkómen van zorg.

De juiste zorg op de juiste plek vraagt om het juiste onderzoek op de juiste plek

Reijneveld en Van der Horst wijzen in dit verband expliciet op het belang van onderzoek naar veelvoorkomende ziekten, preventie en langdurige zorg. Preventie is de afgelopen jaren in de politiek een ondergeschoven kindje geweest, terwijl hiermee juist enorme winst – voor de gezondheid van individuen én voor de staatskas – te boeken is.  Het voorkómen van veelvoorkomende ziekten als obesitas en diabetes vraagt om veel meer dan drie uur per jaar vergoeding uit de basisverzekering van een gecombineerde leefstijlinterventie. En ook in ouderengeneeskunde zijn belangrijke stappen te zeten.

De juiste zorg op de juiste plek vraagt om het juiste onderzoek op de juiste plek. De Gezondheidsraad waarschuwde hier drie jaar geleden ook al voor, met haar advies Onderzoek waarvan je beter wordt . Maar focus in onderzoek verleggen vereist blijkbaar al net zo’n lange adem als zorg verleggen van de verkeerde naar de juiste plek.

Delen