Onomkeerbaar tenzij

Het klinkt als een goed idee en dat is het ook. Niet de huisarts laten bepalen of iemand al dan niet naar de ggz moet worden verwezen. Maar in een mentaal gezondheidscentrum eerst samen met de burger en het netwerk focussen op de hulpvraag in plaats van de klachten.

Om met Alex de Ridder van GGz Breburg te spreken: “Daarmee vormen de centra een filter en brug tussen het sociaal domein, de huisartsenzorg en de basis- en specialistische ggz.” Helemaal in lijn met de uitgangspunten van het Integraal Zorgakkoord dus. En ook zorgverzekeraar CZ ziet de aanpak als een schoolvoorbeeld van passende zorg. Dus bekostiging was snel geregeld.

Het succes was snel duidelijk, maar de bekostiging was tijdelijk

Maar één woord knaagt: tijdelijke. Het succes was snel duidelijk, maar de bekostiging was tijdelijk. Het ontbreekt namelijk aan een betaaltitel en als die er niet snel komt, houdt het op. Nu is er goed nieuws in die zin dat er vanaf 2025 waarschijnlijk een aparte betaaltitel komt waardoor de directe en indirecte tijd voor verkennende gesprekken wordt bekostigd. Maar ‘waarschijnlijk’ is geen synoniem voor ‘zeker’. Die onzekerheid was allemaal niet nodig geweest als de gesprekken uit de IZA-middelen vergoed konden worden. “Dat blijkt niet mogelijk”, zegt De Ridder. En dat is toch op zijn minst verrassend, als je beziet hoe mooi de IZA-doelstellingen samenvallen met de doelstellingen – en het gebleken succes – van dit initiatief.