Oogkleppen

Demissionair minister Tamara van Ark (VWS) draait er niet omheen in de brief waarin ze uitlegt waarom ze het advies van Zorginstituut Nederland overneemt om het geneesmiddel Namuscla niet op te nemen in het basispakket. Ze schrijft dat ze niet de praktijk wil faciliteren om oude middelen voor veel geld ‘op te poetsen’.

Dat oppoetsen gebeurt vaker, dus Van Ark geeft een belangrijk signaal af door nu voet bij stuk te houden. De casus van de Italiaanse fabrikant Leadiant laat zien hoe lang de weg kan zijn om een farmaceut op de vingers te tikken die zich met dergelijke onverkwikkelijke praktijken bezighoudt.

“En pas nu komt het tot een niet mis te verstane boete van ruim negentien miljoen euro.”

Stichting Farma ter Verantwoording vroeg de Autoriteit Consument en Markt al drie jaar geleden om tegen de praktijk van dit bedrijf op te treden. En pas nu komt het tot een niet mis te verstane boete van ruim negentien miljoen euro.

Toch is de strijd daarmee nog lang niet gestreden, want Leadiant heeft al laten weten de beslissing van de ACM te zullen aanvechten. De reactie van het bedrijf biedt een boeiend inkijkje in het hoofd van een farmaceut die een uit patent gegaan geneesmiddel koopt, daarop geen innovatie pleegt maar het simpelweg laat registreren als weesgeneesmiddel om er vervolgens driehonderd keer meer voor te kunnen vragen dan de prijs eerst bedroeg.

Het bedrijf laat weten het ‘fundamenteel oneens’ te zijn met de beslissing van de ACM. Hoe ‘fundamenteel’ ver verwijderd van maatschappelijk verantwoord ondernemen ben je als dat je reactie is?