Op weg naar herstel

Het AMC nam in 2014 een verkeerde afslag door een fout op de KNO-afdeling te beschouwen als een complicatie en ondervindt daarvan nu de verstrekkende gevolgen. Meer dan een jaar later moest het ziekenhuis toegeven dat de eerder genomen beslissing onjuist was en dat het geval toch had moeten worden gemeld bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg. En nu, weer anderhalve maand verder, moet het in het nieuws brengen dat na een kritisch rapport van Ernst & Young over de KNO-afdeling, het hoofd KNO en de chef de policlinique gedwongen zijn hun functies neer te leggen.

Het gevolg is dat het ziekenhuis in de Telegraaf  staat met de boodschap dat deze laatste stap is gezet “in de hoop een einde te maken aan de al jaren heersende spanningen daar.” Geen zin die patiënten en aios vertrouwen inboezemt. De zin verwijst naar het gegeven dat uit visitaties was gebleken dat het opleidingsklimaat op de afdeling onveilig was. Op Twitter stelde iemand de vraag: “Komt dat niet naar boven via exitgesprekken met aios/jonge klaren?” Helaas zal dat vaak niet het geval zijn. Misschien omdat die aios of jonge klare bang is dat zijn openheid hem persoonlijk zal worden aangerekend. Misschien ook omdat hij gewoon denkt: ‘Ik laat het achter me en ga verder met mijn leven.’

Bovendien mag de verantwoordelijkheid voor het onderkennen en tijdig uit de wereld helpen van het probleem niet op de schouders van de aios of jonge klare terechtkomen. Die verantwoordelijkheid rust op de schouders van degenen die het hebben veroorzaakt en ligt uiteindelijk bij de raad van bestuur. Dat bestuur heeft nu eindelijk een heldere stap gezet om het vertrouwen van patiënten en aios terug te winnen en de opgelopen reputatieschade te herstellen.