Pas op de plaats

Het is al langer bekend dat het van belang is af en toe een pauze te nemen van het werk, zodat je er daarna weer tegenaan kunt. In de huidige tijd lijkt dat niet voor iedereen weggelegd. Door schaarste en ziekte van personeel wordt er gevraagd een schepje bovenop te doen, een tandje erbij. Dit lijkt bijna de huidige norm te worden, terwijl een onderbreking tijdens de dag belangrijk is. En natuurlijk moet er tijd zijn om af en toe de agenda helemaal vrij te maken. Helaas komt het zelfs voor dat vakantiedagen niet kunnen worden opgenomen.

Bij de uitdrukking ‘Pas op de plaats’ denk je aan stilstand. Maar door even een pauze te nemen, wordt je productiviteit veelal groter. De werkdag wordt leuker en je inzet duurzamer. Als omschrijving van bovenstaande uitdrukking zag ik staan: ‘Wachten met waar je mee bezig bent om te kijken hoe ver je bent gekomen en hoe je eventueel verder kunt gaan’. Je kunt tijd nemen voor rust om later weer beter te presteren. In de praktijk worstelt men echter met te weinig tijd.

‘Met regelmaat een pas of pasje op de plaats’

‘Pas op de plaats ‘kun je ook nog anders zien. Denk aan wat Erik Scherder ons steeds voorhoudt. Hij wijst op het belang van bewegen, ook tijdens de school- of werkdag. Dan verschijnt bij mij een beeld van wat pasjes zetten op de plaats, een ommetje maken of bijvoorbeeld even uit je werkruimte stappen. Tijdens de lockdown bleek zeker hoe essentieel dit was bij de hele dag werken achter het beeldscherm. In plaats van de patiënt binnen te vragen, bleven we in onze praktijk veelal op onze plek zitten, klaar voor de volgende beeldafspraak. Een pauze inlassen is dan zeker gewenst. Digitalisering wordt vaak gezien als een bezuiniging, maar die ervaring hadden wij niet. En er kwam zeker stress bij kijken.

‘Laten we ieder vanuit onze eigen invalshoek bewaken dat de dagen en weken niet te vol zijn gepland’

‘Hoe minder stress hoe beter’ en ‘koester de mensen in de zorg’ hoor je overal. Daarvoor heeft ieder een taak, want dit moet wel gefaciliteerd worden. Vanuit mijn werk in de eerste lijn is het kunnen inplannen van administratietijd en pauze een grote zorg. De werkdruk is enorm en de vergoeding gering. Vanuit zorgverzekeraars zie ik apps voorbijkomen om bezig te zijn met mindfulness. Want lekker in je vel zitten staat voorop en het helpt tegen de stress. Maar wat er nu van ons gevraagd wordt, is nagenoeg niet te doen.

Ondersteuning door leidinggevenden, politici, beleidsmakers en zorgverzekeraars is cruciaal. Zij kunnen condities scheppen om goede zorg te bieden met daarbij ook momenten van rust. En dan doel ik niet alleen op een app.

Voor een goede blik op de toekomst is met regelmaat een ‘pas of pasje’ op de plaats hard nodig.

Delen