Plussen en minnen

Hoe staat het met de ervaring van pluspraktijken? Is het vol te houden en straalt het af op de patiënt, of is het een middel van zorgverzekeraars om te sturen naar hun eigen inzicht?

Ik las dat Zilveren Kruis haar beleid voor fysiotherapie heeft veranderd om de regeldruk te verminderen. Wordt dat ook zo ervaren? En welke rol speelt de behandelindex?

Er valt zo veel te lezen over pluspraktijken, ook bij huisartsen en oefentherapeuten. Bij logopedie gaat het niet over plussen, maar over het wel of niet ondergaan van een vrijwillige kwaliteitstoets. In meerdere blogberichten schreef ik hierover. Ik noemde de verschillende eisen van verzekeraars en nog enkele ‘minnen’ als hoge kosten en korte geldigheid. Verder had ik het idee dat het ook een manier is om de kosten te drukken en zo diegenen die geen vrijwillige toets ondergaan een zeer laag tarief te kunnen geven.

Na het behalen van de audit kreeg ik trouwens nog steeds geen tarief dat in de buurt kwam van de berekening vanuit een kostenonderzoek door de NZa. En van een enkele verzekeraar kwamen er nog eens meer eisen bij zodat je naar de geringe verhoging kon fluiten. Omdat ik in afwachting ben van een uitspraak over een langere geldigheid heb ik de toets nog niet herhaald. Mijn tarief is nu weer terug bij af.

Nee, dit wordt geen gemopper over geld maar het is een oproep om ervaringen over de regels te delen. Mag een zorgverzekeraar stellen wat ze wil en werken beroepsverenigingen daaraan mee of hebben ze veel in te brengen? Wie draait er op voor de kosten van een zelf aangevraagde audit en is dat reëel? Hoe vindt het overleg plaats binnen Stichting Kwaliteitsmonitoring Zorg?

Zorg is maatwerk, maar wordt dat op zijn merites beloond?

Zorg is maatwerk maar wordt dat op zijn merites beloond? Wij beschrijven vele facetten van de patiënt via via International Classification of Functioning (ICF) en ik vind het eerlijk gezegd een min dat de verzekeraars daar nog niets mee doen. Dit zou te omslachtig zijn. Een berekening van een behandelindex zou dan eerlijker gebeuren. Er is gelukkig beloofd dat er een einde komt aan het ondoorzichtig berekenen hiervan en samenwerken hierbij is de afspraak.

De kosten en eisen weerhouden veel collega’s van het aanvragen van een audit. Het hoofd boven water houden is dan echter zeer zwaar. Ik hoop dat er haast wordt gemaakt met het ontregelen van controles. De roep hierom is groot en kosten en moeite zouden dan besteed kunnen worden aan behandelen en aan scholing. Of is de patiënt echt gebaat bij tekentjes achter praktijken van ’plussen’? En ziet een verzekeraar of patiënt bij het ontbreken ervan de  anderen als ‘minnen’? We hebben het dan in ons vak over paramedici die hbo-geschoold zijn en allen na veel post-hbo-cursussen en kwaliteitsbewaking op meerdere fronten, ingeschreven staan in een veeleisend kwaliteitsregister. In het onderwijs durven ze daar nog niet aan en bij ons is het al jaren gemeengoed en verplicht.

Wanneer is het genoeg?

Delen