Polispraat
Een opvallend artikel in de Stentor eergisteren. Niet zozeer opvallend omdat het stelt dat steeds meer mensen een lagere zorgpremie verkiezen boven een ruime zorgkeuze, want dat is op zich begrijpelijk. Het begrip volledige keuzevrijheid in de zorg wordt wel wat overschat. Bovendien is het prijsverschil tussen de restitutiepolis en de naturapolis groter geworden en bieden de meeste naturapolissen dekking voor alle ziekenhuizen.
Wat het artikel opvallend maakt, is dat het bij de beschrijving van de polisvarianten wel keurige uitleg geeft over de restitutie-, natura- en combinatiepolis, maar met geen woord rept over de budgetpolis. Dit terwijl juist die momenteel weer zo in de aandacht staat, omdat het aantal mensen dat hiervoor kiest tegen de verwachtingen in erg groeit.
Het begrip volledige keuzevrijheid in de zorg wordt wat overschat
Een dag eerder stond NRC Handelsblad juist wel stil bij de budgetpolis. De krant verloor daarbij even de neutraliteit in berichtgeving uit het oog door deze in de kop te benoemen als een ‘omstreden zorgpolis’. Als mensen een bewuste keuze maken voor een budgetpolis – en dus vooraf checken welke ziekenhuizen daarin wel en niet gecontracteerd zijn – is er geen probleem. In de kern is dus niets omstredens aan deze keus.
In reactie op dat artikel in NRC merkte op Twitter iemand op dat de groei van het aantal budgetpolissen betekent dat de solidariteit in de zorg ten onder gaat. Maar dat is natuurlijk onzin. De solidariteit in de zorg wordt aangetast als een deel van de samenleving gaat handelen naar de opvatting dat een ander deel van de samenleving geen recht heeft op bepaalde zorg. Wie een budgetpolis neemt, heeft wel degelijk recht op alle zorg die onder de basisverzekering valt. Alleen wordt die niet bij alle zorgaanbieders volledig vergoed. Het is een individuele keuze hier wel of niet genoegen mee te nemen.