Reclame versus voorlichting

In het debat in de Tweede Kamer over keuzevrijheid van de patiënt gerelateerd aan artikel 13 hoor ik minister Schippers zeggen dat er meer geld beschikbaar moet zijn voor reclame en voorlichting bij zorgverzekeraars. Met het laatste ben ik het eens, met het eerste zeer zeker niet. Het verschil in reclame en voorlichting is namelijk het waarheidsgehalte en de zuiverheid van de boodschap.

Lang werd gedacht dat we in de zorg geen reclame mochten maken. Ook toen dit inmiddels wel werd getolereerd, werd er in het begin maar schoorvoetend gebruik van gemaakt. Toen ik les gaf in het kader van directe toegang voor logopedie  ging het hier ook over en in de cursus stond vermeld dat reclame maken mag, maar dat een zorgaanbieder niet mag zeggen dat hij beter is dan een ander en niet mag  stunten met de prijs. Laten de zorgverzekeraars daar nou juist heel goed in zijn en  veel ervaring in hebben.

Waar wij als zorgaanbieders daarentegen al vele jaren ervaring mee hebben is met voorlichting. Informatie geven over een ziektebeeld of over preventie is een belangrijk item in de zorg. Wanneer ik een vraag van een patiënt krijg, geef ik aan waar ik goed in ben maar ook wanneer een patiënt bij een collega beter op zijn plek is. Ik hoop dat dit ook gebeurt bij het kiezen van een zorgverzekeraar. Dat de potentiële klant hulp krijgt bij het maken van de juiste keuze. Aan het einde van het jaar loopt het storm bij de klantenservice van de zorgverzekeraars en helaas is de informatie die dan gegeven wordt vaak niet volledig of correct. Ik heb me laten vertellen dat er aan de telefoon medewerkers kunnen zitten die voor een klein bedrag via de computer de vragen beantwoorden en helaas soms net wat anders  zeggen dan hun collega. Wie moet er dan later nog uitleggen dat je bij die bepaalde verzekeraar wel eerst naar de huisarts moet en dat men bij een bepaalde polis veel moet bijbetalen?

Ik hoop met de minister dat de voorlichting van de zorgverzekeraars verbetert en dat zij ook vertellen: Wat u bij deze polis niet heeft is… Dat transparantie niet alleen geldt voor de aanbieder maar ook voor politici en verzekeraars. Dat een te slecht tariefaanbod ook een reden kan zijn voor geen contract met aanbieder. Dat kwaliteit wordt beloond in woord en daad en ondoelmatige zorg verdwijnt. Zodat we oprecht kunnen zeggen: Gelukkig hebben zij meer verstand van verzekeren.

Delen